Από το πρώτο τρέιλερ που κυκλοφόρησε πρόσφατα αντιληφθήκαμε πως το «Mank» του Ντέιβιντ Φίντσερ δεν θα είναι απλά μια εγκυκλοπαιδική προσέγγιση στο Χόλιγουντ της δεκαετίας του '30. Η εικόνα και ο ήχος του παραπέμπει στο σινεμά της εποχής, ενώ οι καταστάσεις που περιγράφει δεν συνδέονται μόνο με τον «Πολίτη Κέιν» αλλά και το πολιτικό παρασκήνιο μιας ολόκληρης περιόδου που θυμίζει πλέον αρκετά τη σημερινή, με τη διαπλοκή ανάμεσα στον Τύπο και τους πολιτικούς να είναι η νέα αρρώστια της εποχής και το πρώτο οργανωμένο δείγμα fake news να κάνει την εμφάνισή του.
Τις τελευταίες μέρες εμφανίζονται συνεντεύξεις του ακριβοθώρητου Φίντσερ που σχετίζονται με την προώθηση της ταινίας, το ελάχιστο που θα μπορούσε να κάνει ο ίδιος προς το Netflix που αποτελεί πλέον το βασικό του «σπίτι», με τον ίδιο να έχει αντιληφθεί για τα καλά πως το σινεμά που κάνει δεν αφορά πλέον τα περισσότερα παραδοσιακά κινηματογραφικά στούντιο. Από αυτά άλλωστε είχε απορριφθεί και το αρχικό σενάριο που έγραψε ο πατέρας του τη δεκαετία του '90 και όσες φορές και αν το πρότεινε ο ίδιος για γύρισμα έβρισκε κλειστές πόρτες, κυρίως για το γεγονός πως θεωρούσε απαραίτητο να το γυρίσει σε ασπρόμαυρο. «Είχαμε έρθει κοντά με τη Polygram αλλά η συμφωνία κατέρρευσε» λέει ο Φίντσερ στο Variety για το σχέδιο που έφτασε πιο κοντά απ' όλα στην παραγωγή, με πρωταγωνιστές τον Κέβιν Σπέισι και τη Τζόντι Φόστερ.
Το «Mank» έχει ως ένα από κύρια θέματά του τη σημασία του credit του δημιουργού, δίνοντας την απαραίτητη αναγνώριση στον Χέρμαν Μάνκιεβιτς ως βασικού σεναριογράφου του «Πολίτη Κέιν». «Δεν γνωρίζω κανέναν σήμερα που κάνει ταινίες να έχει άγχος με τον θεωρείται auteur ή όχι. Πιστεύω πως η δημιουργία μιας ταινίας θυμίζει περισσότερο στους αγώνες καταστροφής αυτοκινήτων παρά μια λεπτομερή εγχείριση. Θα είναι θαύμα αν καταλήξει στο τέλος να είναι αυτό που είχες στο μυαλό σου. Συνήθως συμβαίνει το αντίθετο.»
Ο Φίντσερ ανέφερε πως ενώ τη δεκαετία του '90 που πρωτοδιάβασε το σενάριο δεν έβρισκε ενδιαφέρον πίσω από πολιτικό παρασκήνιο των '30s, σήμερα αντιλαμβάνεται περισσότερο το πεδίο αυτό: « Σκεφτόμουν τότε ότι δεν θα ενδιαφέρονταν κανείς για πράγματα που συνέβαιναν το 1934. Η όλη ιδέα των fake news είναι τόσο αλλόκοτη. Σήμερα είναι πολύ διαφορετικά τα πράγματα.»
Μπορείτε να διαβάσετε όλο το άρθρο του Variety εδώ.
