Με μια υπέροχη σκοτεινή αισθητική, περισσότερο αφαιρετική, λίγο μακριά από τον πυρήνα της κινηματογραφικής του πορείας και με την μυστικιστική μουσική της Noveller και των The Brian Jonestowon Massacre, ο Τζιμ Τζάρμους σκηνοθετεί ένα μικρού μήκους φιλμ, τόσο φινετσάτο, όσο και ο οίκος Saint Laurent, πελάτης για το «French Water».

Ένας, λίγο μπερδεμένος, σερβιτόρος υποδέχεται γυναίκες που εμφανίζονται και εξαφανίζονται σε ένα σχεδόν άδειο κτίριο, προσφέροντάς τους γαλλικό νερό. Σαν ένα fashion show πολύ διαφορετικό απ’ όσα έχετε παρακολουθήσει και σαν μια πασαρέλα πολύ αλλιώτικη από τις «κανονικές», ιδανική και μυστήρια παράλληλα, μα τόσο γοητευτική.

Παρουσιάζοντας την καλοκαιρινή συλλογή του Άντονι Βακαρέλο, ο Τζάρμους θυμίζει Τζάρμους όταν βάζει τις ηρωίδες του να χορέψουν και να διαβάσουν. Και του πάει.