«Khraniteli»: Η «ανασκαφή» μιας σοβιετικής, πρωτόλειας τηλεταινίας του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών»

30 χρόνια μετά την πρώτη της εκπομπή, και την ακόλουθη λήθη της στην τηλεόραση του τότε Λένινγκραντ, η θεωρούμενη ως χαμένη τηλεταινία «σαρώνει» στο YouTube. 

Από τον Ηλία Δημόπουλο
«Khraniteli»: Η «ανασκαφή» μιας σοβιετικής, πρωτόλειας τηλεταινίας του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών»

Σύμφωνα με πληροφορίες που κυκλοφορούν στους cult διαδρόμους έκτοτε, αυτή η απίθανη τηλεταινία, 10 χρόνια πριν την πρώτη ταινία του Πίτερ Τζάκσον, δεν υπήρχε πια. Όλοι φαντάζονταν ότι κάπου είχε χαθεί στα κιτάπια της τηλεόρασης του τότε Λένινγκραντ. Και τώρα, η αξιαγάπητη ναΐφ παραγωγή, μυστηριωδώς ανεδύθη στο YouTube, με υπολογίσιμη επιτυχία (κοντεύει 700.00 όψεις - το πρώτο μέρος, το δεύτερο πολύ λιγότερες).

Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να είναι το τελευταίο ώς σήμερα σοβιετικό εγχείρημα πάνω στην λογοτεχνική κατασκευή του Τόλκιν, υπάρχει κι ένα «Χόμπιτ», ξανά της ίδιας τηλεόρασης, από το 1985 στο οποίο συμμετείχαν χορευτές μπαλέτου από τα σημερινά λεγόμενα Μαρίνσκι και δεν ξεπερνούσε την μία ώρα! (Φλύαρη πράγματι η δεύτερη τριλογία του Τζάκσον).

Το «Khraniteli» τρέμει κανείς πώς θα φανεί σε σημερινά δυτικά μάτια, στα οποία η θεατρική όψη και τα πρωτόλεια οπτικά εφέ αρκούν για να το στολίσουν με τον χαρακτηρισμό του ασήμαντου camp. Πηγαίνοντας βέβαια από μια εντελώς άλλη μεριά βλέπεις κάτι μαγικό, με την συνολική του αφέλειά, το έξω καρδιά του, την παιδική διάθεση, το ολότελα απομακρυσμένο πρόσωπο, ιδίως από τον χολιγουντιανό περφεξιονισμό του ρεαλισμού - που έχει τα δικά του καλά και τις δικές του εγγενείς αδυναμίες.

Με τη μουσική του πρόωρα χαμένου Αντρέι Ρομανόφ (της ροκ μπάντας των Ακβάριουμ, για τους μύστες του εξωτικού ροκ), τα σαν αυτοσχέδια σκηνικά/κοστούμια και τα εφέ που έρχονται από μια εποχή πολύ πρωτύτερη για τους Δυτικούς από κοτζάμ 1991, τούτη η εκδοχή του «Άρχοντα» («Η Συντροφιά του Δαχτυλιδιού», εν προκειμένω) φαίνεται να έχει χτυπήσει νοσταλγική φλέβα και είναι σίγουρα ένα επίτευγμα τηλεοπτικής «αρχαιολογίας» με έναν σχολιαστή να λέει χαρακτηριστικά ότι «πρέπει ανδριάντας σε αυτόν που το βρήκε και το ψηφιοποίησε».

Οι ρωσσομαθείς δε μπορείτε να το δείτε εδώ και στα δύο του μέρη - κάτι λιγότερο από δύο ώρες είναι.