Χωρίς την παραμικρή διάθεση να επέμβουμε/σχολιάσουμε το κοινό που απολαμβάνει τα νεότερα επεισόδια που έκλεισαν την εννεαλογία (και άνοιξαν έναν χορό τηλε-παραγωγών) πάνω στην μυθοποιία του Τζορτζ Λούκας, βρίσκει κανείς μια ζωηρή απόλαυση όταν «εκ μέρους» του ομιλούν οι αρμόδιοι μιας φήμης κατακεραυνώνοντας κάτι (σαν) ταινίες που ξεκινάς όλο προσμονή και δυσκολεύεσαι να τις ολοκληρώσεις.
Γιατί, ας ειπωθεί η άλλη πλευρά, η νεότερη τριλογία, χωρίς να μπορείς να πεις ότι δεν βλέπεται (ο 'Ειμπραμς είναι μαέστρος τέτοιων ιστοριών) αποκλείεται να δημιουργήσει την συναισθηματική σχέση που θεμελίωσαν οι πρώτες ταινίες.
Σκυτάλη στην Μάρσια Λούκας λοιπόν, επιβλέπουσα μοντέζ σε πρώιμους Σκορσέζε («Ταξιτζής», «New York New York»), πρώτη καρέκλα μοντάζ στον «Πόλεμο των Άστρων» (Όσκαρ Μοντάζ) και την «Επιστροφή των Τζεντάι» και uncredited στην «Αυτοκρατορία Αντεπιτίθεται», και συν τοις άλλοις σύζυγο του Τζορτζ Λούκας από το 1969 έως το 1983.
«Συμπαθώ των Κάθλιν Κένεντι (σ.σ. επικεφαλής της Lucasfilms), πάντα την συμπαθούσα. Ήταν ξύπνια και ευφυής. Και συμπαθούσα και τον άντρα της τον Φρανκ (σ.σ. Μάρσαλ, διάσημος παραγωγός). Τώρα όμως που τρέχει την εταιρεία και φτιάχνει ταινίες, μου φαίνεται ότι μαζί με τον Τζ. Τζ. Έιμπραμς δεν έχουν ιδέα περί του «Πολέμου των Άστρων». Απλά δεν το πιάνουν. Ο Έιμπραμς γράφει αυτές τις ιστορίες, σκότωσαν τον Χαν Σόλο, ήμουν έξαλλη. Απολύτως κανένας λόγος γι' αυτό. Δεν πιάνετε την ιστορία τον Τζεντάι, δεν πιάνετε την μαγεία του Πολέμου των Άστρων. Ξεφορτώνεστε τον Χαν Σόλο;;»
Marcia Lucas on the Disney produced Star Wars films. pic.twitter.com/MFE9f8fFpG
— Jedi scum (@jediscum83) September 19, 2021
Το ξέσπασμα, που δεκτόν δεν χολοσκάει να τεκμηριώσει τις θέσεις του (άλλο που απολαμβάνουμε οι συμφωνούντες) έρχεται να κλειδώσει πάνω στο παλαιότερο του πρώην συζύγου, του Τζορτζ Λούκας, που όπως τα έφτιαξε τα λούζεται αφού έστειλε την πνευματική του περιουσία στην Ντίσνεϊ. «Αποσυνθέτουν τον Λουκ. Σκότωσαν τον Χαν Σόλο. Και δεν υπάρχει Πριγκίπισσα Λέια πια. Και ξερνάνε ταινίες κάθε χρόνο. Και θεωρούν σημαντικό να απευθυνθούν σε ένα γυναικείο κοινό κι έτσι φτιάχνουν τον κεντρικό χαρακτήρα γυναίκα, που υποτίθεται ότι έχει Τζεντάι δυνάμεις, αλλά δεν γνωρίζουμε πώς τις απέκτησε ή ποια είναι. Μαλακία είναι. Οι ιστορίες είναι οικτρές. Απλά οικτρές. Άθλιες.»
Έξαλλος ο Τζορτζ, περιγραφικός και εύσχημος, για μια υπόθεση πάντως που πρέπει να ανταποκριθεί σε μια εποχή ολότελα διαφορετική από εκείνη των πρώτων ταινιών. Μια εποχή που εκτός της πολιτισμικής αλλαγής που επαγγέλεται, πρέπει να αντέξει και ένα καπιταλιστικό βάρος διαρκούς παρουσίασης περιεχομένου σε ποικίλα πια σχήματα με την έλευση των πλατφορμών και, στην συγκεκριμένη περίπτωση, του παμφάγου στούντιο του Ποντικιού. Με τις υγείες μας, να είστε καλά να τα βλέπετε οι λάτρεις, οι υπόλοιποι κατεβήκαμε από το όχημα.
