Η ώρα πλησιάζει.
Για τους συστηματικούς μας αναγνώστες, και γενικώς για τους ενδιαφερόμενους θεατές, δεν έχουν μείνει και πολλά να ειπωθούν για το «Megalopolis». Για την ακρίβεια ίσως κοντεύουμε να αυτοαναφλεγούμε περιμένοντας - και λογαριάζω είναι κάμποσοι εκεί έξω πλήρεις με αυτό το θαυμάσιο, αγαπητικό αίσθημα προσδοκίας. Ένα αίσθημα που δεν περιμένει πώς και πώς να κρίνει, να ενθουσιαστεί, να συγκρίνει, να απογοητευθεί, αλλά περιμένει κυρίως να δει, να βιώσει την εμπειρία μιας «νέας ταινίας του Φράνσις Φορντ Κόπολα». Οι κρίσεις μπορούν να περιμένουν - ναι ακόμα κι αν είσαι κριτικός.
Η ταινία όπως γνωρίζετε θα ντεμπουτάρει στις Κάννες, στο Διαγωνιστικό του φεστιβάλ. Σύμφωνα με το Κόπολα έχει γραφτεί και ξαναγραφτεί «πάνω από 300 φορές» μέσα στα χρόνια. Λέει στο Vanity Fair:
«Δεν εργαζόμουν στο σενάριο επί 40 χρόνια όπως συχνά βλέπω να γράφεται. Περισσότερο συλλέγω σημειώσεις πραγμάτων που βρίσκω ενδιαφέροντα, παραδείγματα από πολιτικά και ιστορικά στιγμιότυπα. Τελικά, κάποια στιγμή μετά από πολύ καιρό, κατέληξα στην ιδέα ενός ρωμαϊκού έπους, τοποθετημένου στην σύγχρονη Αμερική. Και τότε άρχισα να γράφω το σενάριο, συν πλην θα έλεγα περίπου 12 χρόνια πριν. Επίσης, καθώς έχω κάνει πολλές ταινίες επί πολλών θεμάτων, με διαφορετικά στυλ, ήλπιζα για να σχέδιο αργότερα στην ζωή μου βάσει του οποίου μπορεί να καταλάβαινα καλύτερα ποιο είναι τελικά το προσωπικό μου στυλ.»
«Πάντοτε σεβάστηκα τον αρχικό συγγραφέα των ταινιών που έκανα, επιμένοντας το όνομά τους να εμφανίζεται στον τίτλο, όπως με τον Μάριο Πούτσο στον 'Νονό' ή τον Μπραμ Στόουκερ στον 'Δράκουλα'. Μόνο με το 'Rain People' και την 'Συνομιλία' επέτρεψα το δικό μου όνομα ως αρχικού συγγραφέα στη θέση αυτή. Αλλά και πάλι ήμουν πολύ ανασφαλής να παρουσιάσω τον εαυτό μου με τόση μεγαλειότητα. [...] Με το 'Megalopolis' πρέπει να έγραφα και να ξαναέγραφα 300 φορές, ελπίζοντας κάθε φορά να το βελτιώσω, έστω μισό τοις εκατό.»
Η ταινία δεν έχει εξασφαλίσει διανομή - ήδη γνωστές οι ιστορίες-φήμες που την ακολουθούν ως «δύσκολη να πλασαριστεί» και άλλα τέτοια μαρκετίστικα εμπριμέ που έχουμε καταφέρει σήμερα να μας απασχολούν στην «εκμετάλλευση» (κατά το παλαιό) μιας ταινίας. Ας ελπίσουμε οι Κάννες να το διορθώσουν αυτό - αν και δικαιούται κανείς να απαισιοδοξεί. Στο τέλος θα βρεθεί κάποιος ωραίος τύπος, αποφασισμένος μάλλον να χάσει τα λεφτά του και να γραφτεί στην ιστορία με χρυσά γράμματα.
Ο Κόπολα έχει επισκεφθεί τις Κάννες με «Συνομιλία» και «Αποκάλυψη Τώρα», οι οποίες βραβεύθηκαν αμφότερες με Χρυσό Φοίνικα και με το «Tetro» που προβλήθηκε στο 15ήμερο των Σκηνοθετών - και, λέω εγώ, ήταν άνετα στις 2-3 καλύτερες του Διαγωνιστικού εκείνης της χρονιάς.
