Οι διασκεδαστικές ιστορίες (και υστερίες) βραβευμένων και αβράβευτων ταινιών και ανθρώπων σε φεστιβάλ και Όσκαρ είναι μια κατηγορία κουτσομπολιού από μόνη της. Και μία απ' αυτές είναι η βράβευση του Χρυσού Φοίνικα του 1999. Όταν, με μια κριτική επιτροπή αποτελούμενη, μεταξύ άλλων, από τους Αντρέ Τεσινέ, Τζορτζ Μίλερ, Χόλι Χάντερ, Μαουρίτσιο Νικέτι, Τζεφ Γκόλντμπλουμ και Γιασμίνα Ρεζά και με πρόεδρο τον Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ, αποφάσισε, μάλλον μυστηριωδώς, να βραβεύσει τους Βέλγους αδελφούς για την «Ροζέτα», παρά τον Ισπανό μαέστρο για το «Όλα για την Μητέρα μου».
Χαλασμός είχε γίνει τότε, κάποιοι ισχυρίζονταν ότι ο Κρόνενμπεργκ «το μαγείρεψε» με τους δικούς του, ότι υπήρξε άνωθεν επιρροή από το φεστιβάλ για πολιτικούς λόγους και άλλα τινά. Ακόμα όμως και ο Αλμοδόβαρ συνέτεινε στην φασαρία τότε, ενώ η ιστορία επανήλθε στην επιφάνεια στον ισπανικό Τύπο πρόσφατα, 23 ολόκληρα χρόνια μετά. Σαν εμάς που θεωρούμε ότι έπρεπε να το πάρει ο Αγγελόπουλος το '95 αντί του Κοστουρίτσα.
Η αλήθεια είναι βέβαια άλλη, αν έχει κάποια σημασία η αλήθεια των βραβεύσεων - εκτός ίσως και αν υπάρχει μια αδικία κατάφωρη (ο Αλμοδόβαρ πήρε το βραβείο της Σκηνοθεσία στις Κάννες και το Όσκαρ Καλύτερης Ξένης Ταινίας τότε, οι Νταρντέν δεν ήταν καν υποψήφιοι). Η «Ροζέτα» λοιπόν είχε προβληθεί τελευταία και πολλοί δημοσιογράφοι, όντες στο άρμα του Πέδρο από την αρχή, δεν την είχαν δει καν. Την είδε όμως η επιτροπή που την ψήφισε ομόφωνα.
«Είναι σαν τον Τραμπ», λέει ο Μόρτενσεν. «Λες ακατάπαυστα κάτι κι έτσι οι άνθρωποι θεωρούν ότι υπάρχει κάποια βάση σ' αυτό ενώ είναι εντελώς μαλακίες. Αγαπώ τον Πέδρο και είναι ωραίος τύπος, αλλά εκείνη η επιτροπή ψήφισε γρηγορότερα από ποτέ την 'Ροζέτα'. Ομόφωνα. Και ο πρόεδρος έχει απλώς μία ψήφο».
Ο Αλμοδόβαρ είχε πει το 2019, κάπως αγγελοπουλικά, «ποτέ δεν θα είμαι κοντύτερα σε Φοίνικα απ' όσο ήμουν το 1999. Τον Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ θα τον στοιχειώνει πάντα ότι έκανε. Όταν πηγαίνεις σε διαγωνισμό πρέπει να ξέρεις ότι η λίστα των νικητών είναι απροσδόκητη - και πέρα από την αξία τους». Πέδρο μη λες τέτοια πράγματα, «είναι κατώτερά σου», όπως σου είπε και ο Βίγκο.
Να θυμίσουμε ότι η λίστα του Διαγωνιστικού εκείνη τη χρονιά ήταν ανά στιγμές εξαιρετική, με Τζάρμους (Ghost Dog), Μπρούνο Ντιμόν (Humanite), Σέιλς (Limbo), Καράξ (Pola X), Λιντς (Straight Story), μεταξύ άλλων πάντα.
Δεν είναι η πρώτη φορά πάντως που ο Βίγκο Μόρτενσεν «υπερασπίζεται» τον για τέταρτη φορά σκηνοθέτη του, τον έχει σκηνοθετήσει μάλιστα και ο ίδιος ο Μόρτενσεν πρόσφατα, αφού πριν λίγο καιρό φρόντισε να μας εκφράσει λέγοντας ότι το «Crash» του Καναδού είναι ανώτερη ταινία από το «Titane» που πέρυσι κατέκτησε τον Χρυσό Φοίνικα.
Αλμοδόβαρ και Κρόνενμπεργκ έχουν και οι δύο από έξι υποψηφιότητες για το μεγάλο βραβείο του φεστιβάλ, κανείς τους όμως δεν έχει τιμηθεί. Ενώ οι Νταρντέν έχουν ήδη και δύο Φοίνικες. Μη χαλιόμαστε με τα βραβεία, λοιπόν.
