Η ερωτική επιστολή του Ζαν Γιμού (ένα αφιέρωμά μας εδώ), του πλέον διακεκριμένου της γενιάς του στο κινεζικό στερέωμα, βγαίνει στις 27 Νοεμβρίου μετά από περίπου έναν χρόνο αψιμαχιών με την λογοκρισία, που μοιάζει να έχει επιταθεί στην χώρα, τουλάχιστον σε σχέση με τον κινηματογράφο.

Όσο αφορά τις αλλαγές ή δεν θα τις μάθουμε ποτέ, ή κάποτε, ανάλογα και με το ενδιαφέρον που θα πυροδοτήσει το τελικό αποτέλεσμα, ενδέχεται να ανακύψει μια uncut εκδοχή. Πάντως το τελικό cut έχει διάρκεια 104 λεπτών, μόλις ένα λεπτό συντομότερη από την εκδοχή που είχε υποβληθεί στο Βερολίνο. Όμως το γεγονός ότι ο Γιμού και κάποιοι ηθοποιοί βρέθηκαν στην έρημο Γκόμπι για επανάληψη γυρισμάτων, υποδεικνύει ότι οι αλλαγές δεν είναι διακοσμητικές.

Φημολογείται ότι το έργο είναι το πιο προσωπικό του σκηνοθέτη εδώ και πολλά χρόνια, έργο που ήθελε να γυρίσει περισσότερο από μία δεκαετία. Τοποθετημένο στην Κίνα της δεκαετίας 1966-1976, την περίοδο της «Επανάστασης», το φιλμ χρονογραφεί μια περίοδο που ο σκηνοθέτης γνωρίζει από πρώτο χέρι καθώς είχε σταλεί στην εξοχή για πολιτική αναμόρφωση. Ηρωικός ο Γιμού που πίστευε ότι θα περάσει τέτοιο έργο χωρίς προβλήματα.

Η ιστορία του έργου περιέχει μια θαυμάσια ιδέα, τουλάχιστον για την σινεφιλική γειτονιά μας, αυτήν που θέλει ένα φιλμάκι επικαίρων της Πολιτιστικής Επανάστασης να αναζητάται εναγωνίως από έναν πατέρα, αφού πιστεύει ότι εντός του, για ένα μοναχά δευτερόλεπτο, υπάρχει μια εικόνα της νεκρής κόρης του. Οι γνώστες πάντως των βιογραφικών του Γιμού, θα θυμούνται ότι εκτός από εύγλωττη αναφορά στην συναισθηματική σημασία της κινούμενης εικόνας, η ιστορία παραλληλίζεται και με το ότι ο Γιμού έχει μια κόρη από προηγούμενο γάμο από την οποία είχε επί χρόνια αποξενωθεί.

Το επίσημο πόστερ της ταινίας με ιδιόχειρο μήνυμα του Ζαν Γιμού αξίζει όμως όσο καμμία αντικειμενικά γραμμένη είδηση: «Δεν θα ξεχάσω ποτέ πώς βλέπαμε ταινίες μικροί. Την ανείπωτη χαρά. Είναι σαν όνειρο. Οι ταινίες σε ακολουθούν καθώς μεγαλώνεις. Τα όνειρα σε ακολουθούν σε όλη σου τη ζωή. Ίσως δεν είναι μόνο η ταινία καθαυτή, αλλά το αίσθημα της ελπίδας καθώς κοιτάς προς τα αστέρια. Το «One Second» είναι αφιερωμένο σε όλους εκείνους που αγαπούν τις ταινίες».

Ένα δημοσιευμένο κλιπ από την ταινία: