Για τους καταξιωμένους δημιουργούς του κινηματογραφικού χώρου, η περίοδος της καταντίνας έγινε ευκαιρία είτε για ενδοσκόπηση και ξεκούραση είτε για άσκηση μέσω της συγγραφής. Ο Στίβεν Σόντερμπεργκ είναι από τους ανθρώπους που κάποιος θα στοιχημάτιζε από πριν ότι θα έκανε το δεύτερο. Παραγωγικότατος, εμμονικός με τις κινηματογραφικές του συνήθειες (όπως το ημερολόγιο που δημοσιεύει κάθε χρόνο με τις ταινίες που είδε), βρήκε καταφύγιο στον υπολογιστή του, γράφοντας ακατάπαυστα. Το αποτέλεσμα; 3 σενάρια. 

«Μέσα στην καραντίνα έκανα το πιο διαρκές γράψιμο που έχω κάνει από το καλοκαίρι του 1985. Με το που ξεκίνησε ο εγκλεισμός στη Νέα Υόρκη, προσπάθησα να διατηρήσω τα πάντα οργανωμένα και συνειδητοποίησα πως ήταν η κατάλληλη περίοδος να επιστρέψω στο γράψιμο. Μέσα σε 6-7 εβδομάδες τελείωσα 3 σενάρια. Το ένα ήταν διόρθωση σε ένα παλιότερα, το δεύτερο προσαρμογή μιας νουβέλας και το τρίτο αυθεντικό. Το αυθεντικό ήταν ένα σίκουελ στο "Σεξ, Ψέματα και Βιντεοταινίες" . Ήταν μια ιδέα που με περιτριγύριζε εδώ και χρόνια, οπότε βρήκα την ευκαιρία να τη μετατρέψω τώρα σε σεν σενάριο - και φυσικά θα ήθελα να το γυρίσω» ανέφερε ο Σόντερμπεργκ. 

Το «Σεξ, Ψέματα και Βιντεοταινίες» θυμίουμε πως κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα το 1989 και συνέβαλε στην έκρηξη του ανεξάρτητου αμερικανικού σινεμά τα επόμενα χρόνια, ενώ αποτέλεσε και το εφαλτήριο για την  σπουδαία καριέρα του δημιουργού του τα επόμενα χρόνια. Ο ίδιος δεν έδωσε περισσότερες λεπτομέρειες για το πως διαχειρίζεται (σε επίπεδο χαρακτήρων) αυτό το σίκουελ, αντιθέτως έδωσε στοιχεία για την προσαρμογή βιβλίου που έγραψε. Πρόκειται για το «City of the Sun» του Ντέιβιντ Λέβιεν, άλλοτε συνεργάτη του στο «Ocean's 13», το πρώτο από μια σειρά 4 αστυνομικών ιστοριών που έγραψε ο τελευταίος.