Πουλιά στον Αέρα

Στυλοβάτης της γαλλικής κωμωδίας παρεξηγήσεων για πάνω από 100 χρόνια, αναμενόμενα το «Έξυπνο Πουλί» ήρθε κάποια στιγμή στο σινεμά, παρέα με γνωστούς κινηματογραφικούς ηθοποιούς της εποχής μας αλλά και τον Γκιγιόμ Γκαλιέν να συνδέει το σινεμα με το θέατρο, με τον ίδιο να επαναλαμβάνει τον ρόλο του εραστή που έχει υποδυθεί στη σκηνή. Η ταινία που προκύπτει είναι μια μεταφορά των ηθών του Παρισιού στο τέλος  του 19ου αιώνα στην pop δεκαετία του ‘60 που έχει ισχυρότατη παρουσία στην εικόνα αλλά και τις συμπεριφορές των ηρώων. 

Ο φεμινισμός και η εποχή της σεξουαλικής αφύπνισης κάνει λιγότερο τολμηρό το ρόλο του Εντουάρ, του ανθρώπου που ζει και τρέφεται από τη φαντασίωση του αιώνιου εραστή, και μάλλον πιο παρωχημένο έχοντας απέναντί του όχι άβουλες γυναίκες αλλά ισχυρότερες προσωπικότητες που βλέπουν γύρω τους τον κόσμο να αλλάζει και προσαρμόζουν τη συμπεριφορά τους. Ο Ζαλίλ Λεσπέρ πάντως («Saint Laurent») αποφεύγει να αναλύσει περαιτέρω την επιρροή της μοντέρνας εποχής σε ένα κλασικό κείμενο και παραμένει πιστός στην ασφάλεια των παρεξηγήσεων μέσα από ενίοτε ψυχαγωγικές καταστάσεις που δεν ξεχωρίζουν πλέον από τις στρατιές αντίστοιχων γαλλικών κωμωδιών που εμφανίζονται κάθε χρόνο στη χώρα μας.