ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑPHOTO GALLERY

Ψάχνοντας ταινίες: Η ατέλειωτη σινεφιλία του «Σινεμά ο Παράδεισος» [photos]

Το αθάνατο φιλμ του Τζουσέπε Τορνατόρε προσφέρει, μεταξύ άλλων, μαθήματα κινηματογραφικής ιστορίας. 

Από τον Τάσο Μελεμενίδη
Ψάχνοντας ταινίες: Η ατέλειωτη σινεφιλία του «Σινεμά ο Παράδεισος» [photos]

 

Σε χρόνια που η κινηματογραφική διανομή έτρεχε με άλλες ταχύτητες, το «Σινεμά ο Παράδεισος» εμφανίστηκε στη χώρα μας τον Σεπτέμβριο του 1990, σχεδόν 2 χρόνια μετά την παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας στο Μπάρι της Ιταλίας. Από τότε αγαπήθηκε όσο λίγες ταινίες και αναφορά του ονόματός του σήμερα προσφέρει συνήθως ένα χαμόγελο ευτυχίας σε όσους το είδαν και δε μπόρεσαν να αντισταθούν στη γοητεία της νοσταλγίας του.

Ο Τζουζέπε Τορνατόρε κατόρθωσε να συμπυκνώσει μέσα σε κάτι περισσότερο από 2 ώρες την τεράστια επιρροή που είχε ο κινηματογράφος στους κατοίκους των μικρών πόλεων στις αρχές και τα μέσα του 20ου αιώνα. Με οδηγούς τον μικρό Τότο και τον μέντορά του, Αλφρέντο, το «Σινεμά ο Παράδεισος» υπήρξε και ένα τεράστιο σύμπαν αναφορών, γεμάτο με σκηνές ή αφίσες από κλασικές ή και άγνωστες ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου. 

Συγκεντρώσαμε τις πιο χαρακτηριστικές από αυτές και τις παρουσιάζουμε μέσα σε 21 στιγμές από την ταινία, από τα πρώτα φιλμ που έβλεπε ο Τότο, ως το υπέροχο φινάλε με τα φιλιά που παρακολουθεί ο, μεγάλος πλέον, Σαλβατόρε. 

 

  • «Ο Υπόκοσμος» (Ζαν Ρενούαρ, 1936) - Στην αρχή της ταινίας μαθαίνουμε τον πάτερ Αντέλφιο και το περίφημο καμπανάκι του που χτυπά μόλις πέφτει κάποιο φιλί στην οθόνη.
    «Ο Υπόκοσμος» (Ζαν Ρενούαρ, 1936) - Στην αρχή της ταινίας μαθαίνουμε τον πάτερ Αντέλφιο και το περίφημο καμπανάκι του που χτυπά μόλις πέφτει κάποιο φιλί στην οθόνη.
  • «Καζαμπλάνκα» (Μάικλ Κερτίζ, 1942) - Ο Τότο επισκέπτεται το μαγικό δωματιάκι όπου γεννιέται η μαγεία. Πίσω του, μια από τις κλασικότερες αφίσες στην ιστορία του σινεμά.
    «Καζαμπλάνκα» (Μάικλ Κερτίζ, 1942) - Ο Τότο επισκέπτεται το μαγικό δωματιάκι όπου γεννιέται η μαγεία. Πίσω του, μια από τις κλασικότερες αφίσες στην ιστορία του σινεμά.
  • «Η Ταχυδρομική Άμαξα» (Τζον Φορντ, 1939) - Λίγο πριν από ένα double bill, οι θεατές βλέπουν τρέιλερ των «προσεχώς» από όπου και η σκηνή της ταινίας του Φορντ.
    «Η Ταχυδρομική Άμαξα» (Τζον Φορντ, 1939) - Λίγο πριν από ένα double bill, οι θεατές βλέπουν τρέιλερ των «προσεχώς» από όπου και η σκηνή της ταινίας του Φορντ.
  • «Η Γη Τρέμει» (Λουκίνο Βισκόντι, 1948) - Το double bill ξεκινά και το πρώτο φιλμ συστήνει στο κοινό τον νεορεαλισμό. Για ισορροπία, αμέσως μετά παίζεται μια ταινία του Τσάπλιν.
    «Η Γη Τρέμει» (Λουκίνο Βισκόντι, 1948) - Το double bill ξεκινά και το πρώτο φιλμ συστήνει στο κοινό τον νεορεαλισμό. Για ισορροπία, αμέσως μετά παίζεται μια ταινία του Τσάπλιν.
  • «Ο Μαύρος Τοξότης» (Γκόρντον Ντάγκλας, 1948) - Σε ένα γρήγορο μοντάζ με την καθημερινότητα μέσα και έξω από το σινεμά.
    «Ο Μαύρος Τοξότης» (Γκόρντον Ντάγκλας, 1948) - Σε ένα γρήγορο μοντάζ με την καθημερινότητα μέσα και έξω από το σινεμά.
  • «Πικρό Ρύζι» (Τζουσέπε ντε Σάντις, 1949) - Το καμπανάκι του πάτερ Αντέλφιο είναι και πάλι εδώ.
    «Πικρό Ρύζι» (Τζουσέπε ντε Σάντις, 1949) - Το καμπανάκι του πάτερ Αντέλφιο είναι και πάλι εδώ.
  • «Δρ. Τζέκιλ και Κος Χάιντ» (Βίκτορ Φλέμινγκ, 1941) - Το σινεμά δεν είναι μόνο για γέλια και δάκρια, αλλά φέρνει και στιγμές τρόμου με τους θεατές να κοιτούν αλλού.
    «Δρ. Τζέκιλ και Κος Χάιντ» (Βίκτορ Φλέμινγκ, 1941) - Το σινεμά δεν είναι μόνο για γέλια και δάκρια, αλλά φέρνει και στιγμές τρόμου με τους θεατές να κοιτούν αλλού.
  • «Ο Χονδρός και ο Λιγνός στην Παιχνιδούπολη» (Γκας Μάινς & Τσάρλι Ρότζερς, 1934) - Όσο κλείνουν τα μάτια τους οι θεατές, δε βλέπουν και τα σκαθάρια που τριγυρίζουν και περπατούν πάνω από μια αφίσα των
    «Ο Χονδρός και ο Λιγνός στην Παιχνιδούπολη» (Γκας Μάινς & Τσάρλι Ρότζερς, 1934) - Όσο κλείνουν τα μάτια τους οι θεατές, δε βλέπουν και τα σκαθάρια που τριγυρίζουν και περπατούν πάνω από μια αφίσα των Λόρελ και Χάρντι.
  • «Οι Πυροσβέστες του Βίτζιου» (Μάριο Ματόλι, 1949) - Το τελευταίο «μαγικό» του Αλφρέντο, πριν τη μεγάλη φωτιά, μια υπέροχη σκηνή με τον κόσμο στην πλατεία να απολαμβάνει τα μαγικά του Ιταλού κωμικού Το
    «Οι Πυροσβέστες του Βίτζιου» (Μάριο Ματόλι, 1949) - Το τελευταίο «μαγικό» του Αλφρέντο, πριν τη μεγάλη φωτιά, μια υπέροχη σκηνή με τον κόσμο στην πλατεία να απολαμβάνει τα μαγικά του Ιταλού κωμικού Τοτό.
  • «Άννα» (Αλμπέρτο Λατουάντα, 1951) - Το σινεμά ξανανοίγει, χωρίς λογοκρισία πια! Οι θεατές βλέπουν μαγεμένοι το πρώτο ελεύθερο φιλί.
    «Άννα» (Αλμπέρτο Λατουάντα, 1951) - Το σινεμά ξανανοίγει, χωρίς λογοκρισία πια! Οι θεατές βλέπουν μαγεμένοι το πρώτο ελεύθερο φιλί.
  • «Και ο Θεός Έπλασε τη Γυναίκα» (Ροζέρ Βαντίμ, 1956) - Η τεχνολογία φέρνει και το χρώμα που κάνει τα γυμνά σώματα ωραιότερα!
    «Και ο Θεός Έπλασε τη Γυναίκα» (Ροζέρ Βαντίμ, 1956) - Η τεχνολογία φέρνει και το χρώμα που κάνει τα γυμνά σώματα ωραιότερα!
  • «Συγχώρησέ με, αγάπη μου» (Ραφαέλο Ματαράτσο, 1950) - Σαν τα δράματα όμως δεν έχει. Όλο το σινεμά κλαίει για χάρη αυτού του, ξεχασμένου σήμερα, φιλμ.
    «Συγχώρησέ με, αγάπη μου» (Ραφαέλο Ματαράτσο, 1950) - Σαν τα δράματα όμως δεν έχει. Όλο το σινεμά κλαίει για χάρη αυτού του, ξεχασμένου σήμερα, φιλμ.
  • «Θα το Πάρεις το Κορίτσι» (Βαλέριο Ζουρλίνι, 1955) - Το Σινεμά ο Παράδεισος αποκτά αδερφάκι για τους καλοκαιρινούς μήνες. Βαρκάδες, δροσιά και κωμικές ιταλικές περιπέτειες.
    «Θα το Πάρεις το Κορίτσι» (Βαλέριο Ζουρλίνι, 1955) - Το Σινεμά ο Παράδεισος αποκτά αδερφάκι για τους καλοκαιρινούς μήνες. Βαρκάδες, δροσιά και κωμικές ιταλικές περιπέτειες.
  • «Οδύσσεια» (Μάριο Καμερίνι, 1954) - Υπέροχο πλάνο με τη βροχή να συνοδεύει τον Κερκ Ντάγκλας ως Οδυσσέα, στην προσπάθειά του να κοροϊδέψει τον μονόφθαλμο Κύκλωπα.
    «Οδύσσεια» (Μάριο Καμερίνι, 1954) - Υπέροχο πλάνο με τη βροχή να συνοδεύει τον Κερκ Ντάγκλας ως Οδυσσέα, στην προσπάθειά του να κοροϊδέψει τον μονόφθαλμο Κύκλωπα.
  • «Ξαναπαντρεύομαι τη Γυναίκα μου» (Χάουαρντ Χοκς, 1940) - Το διάσημο φινάλε ξεκινά, με τον Σαλβατόρε να ανακαλύπτει το μυστηριώδες φιλμ του Αλφρέντο. Κάποια από τα φιλιά είναι παρμένα από κλασικές σκην
    «Ξαναπαντρεύομαι τη Γυναίκα μου» (Χάουαρντ Χοκς, 1940) - Το διάσημο φινάλε ξεκινά, με τον Σαλβατόρε να ανακαλύπτει το μυστηριώδες φιλμ του Αλφρέντο. Κάποια από τα φιλιά είναι παρμένα από κλασικές σκηνές σαν αυτή και τις επόμενες.
  • «Διαβολικοί Εραστές» (Λουκίνο Βισκόντι, 1943) - Φιλί Νο2
    «Διαβολικοί Εραστές» (Λουκίνο Βισκόντι, 1943) - Φιλί Νο2
  • «Ο Χρυσοθήρας» (Τσάρλι Τσάπλιν, 1925) - Φιλί Νο3
    «Ο Χρυσοθήρας» (Τσάρλι Τσάπλιν, 1925) - Φιλί Νο3
  • «Μια Υπέροχη Ζωή» (Φρανκ Κάπρα, 1946) - Φιλί Νο4
    «Μια Υπέροχη Ζωή» (Φρανκ Κάπρα, 1946) - Φιλί Νο4
  • «Λευκές Νύχτες» (Λουκίνο Βισκόντι, 1957) - Φιλί Νο5
    «Λευκές Νύχτες» (Λουκίνο Βισκόντι, 1957) - Φιλί Νο5
  • «Αποχαιρετισμός στα Όπλα» (Φρανκ Μπορζέιτζ, 1932) - Φιλί Νο6
    «Αποχαιρετισμός στα Όπλα» (Φρανκ Μπορζέιτζ, 1932) - Φιλί Νο6
  • «Grand Hotel» (Έντμουντ Γκούλντινγκ, 1932) - Φιλί Νο7, τέλειο φινάλε με Γκάρμπο.
    «Grand Hotel» (Έντμουντ Γκούλντινγκ, 1932) - Φιλί Νο7, τέλειο φινάλε με Γκάρμπο.