Τον Δεκέμβριο ένας εκ των θρύλων της νουβέλ βαγκ, και σίγουρα ο πιο συζητημένος, ενίοτε και αμφιλεγόμενος, θα γίνει με το καλό 90 ετών. Πρόσφατα, τον περασμένο Απρίλιο παρέδιδε masterclass στο instagram (!), τώρα δίνει άλλη μια πλήρη διαδικτυακή συνέντευξη μεγάλης διάρκειας στο διεθνές ινδικό φεστιβάλ της Κεράλα.
Και αυτή τη φορά, παρότι οι υπανιγμοί της απόσυρσης δίνουν και παίρνουν (οπότε παύουν και να είναι υπαινιγμοί), είναι απολαυστικός. Θα πει κανείς, στα 90 του είναι μάλλον καθορισμένες οι αποφάσεις. Όχι απαραίτητα. Παρά την εμφανή καταβολή στη φωνή του, η πνευματώδης διαύγεια είναι πανταχού παρούσα - και κάτι ακόμα: Η ενσάρκωση ενός ανθρώπου δεμένου με το νήμα της μοίρας με το σινεμά, η αγάπη του και η έγνοια του γι' αυτό είναι συγκλονιστικές.
Ξεκινά την συνέντευξη, ήρεμος, με το κλασικό του πούρο, προτού ξεχυθεί από την αρχή στην αναφορά του στον Γουέλς, που δεν ξεχνά ότι ήταν ο λόγος που ήθελε να κάνει ταινία όσο το δυνατόν νωρίτερα («αυτός την έκανε στα 25», λέει). Επισημαίνει ότι όσο μεγαλώνει τόσο πιο πολύ βασικό του μέλημα είναι ο κινηματογράφος και το μέλλον του.
Αναφέρεται στην πανδημία, επιμένει στην έννοια του ιού, στην έννοια του φαινομένου και στο τι σηματοδοτεί για την ανθρωπότητα και, ξανά, ποιος είναι ο ρόλος του κινηματογράφου σε αυτό. Είναι σαφές, το χούι φεύγει τελευταίο.
Φιλοσοφεί («είμαστε εικόνες της σιωπής, σαν χιόνι που πέφτει στο νερό»), μιλά για τους επιστήμονες που ψάχνουν αυτό που δεν θα βρουν ποτέ και τους ποιητές που έρχονται για να φέρουν ένα κάποιο φως, αστειεύεται, θρησκειολογεί, μιλά για την διαφορά της γλώσσας (με την εθνολογική έννοια) και της Γλώσσας που είναι συνδυασμός της βιολογίας, του λόγου και της εικόνας (θέμα που έχει πραγματευθεί επανειλημμένα στο έργο του), κάνει τα έξοχα γνωστά του λογοπαίζοντας με το l' etre και το lettre, είναι ανεξάντλητος.
61 χρόνια μετά το «Με Κομμένη την Ανάσα», αναφέρει ότι έχει ακόμα δύο ταινίες, το «Scenario» και το «Funny Wars» και επιλέγει: «Ολοκληρώνω την κινηματογραφική ζωή μου, κάνοντας δύο σενάρια ακόμα και μετά θα πω 'αντίο σινεμά'». Και αρκεί να είσαι λίγο φορτισμένος, λίγο να σε μέλει η ιστορία και η πράξη αυτής της Τέχνης για να βρεθείς πρωί-πρωί ευγνώμων και συγκινημένος.
Μπορείτε να δείτε όλη την συνέντευξη εδώ:
