Πρέπει, ή ελπίζεις τουλάχιστον, να είναι κάμποσοι οι παλαιότεροι σινεφίλ που θυμούνται τις αναρίθμητες περιπτώσεις του casting by: Lynn Stalmaster στους τίτλους των ταινιών. Αναρίθμητες. Σχεδόν 400 ταινίες και τηλεοπτικές σειρές του χρωστούν την διανομή τους. Μια απειρία ηθοποιών του οφείλει την καριέρα της.

Πρέπει να αγαπάς τους ηθοποιούς για να γίνεις καλός casting director και ο Στόλμαστερ τους λάτρευε. Του ανταπέδιδαν κι εκείνοι. Ως ένας ελάχιστος φόρος τιμής ήταν ο πρώτος της ιδιότητας που βραβεύτηκε με Όσκαρ, μόλις το 2016. Η Ακαδημία, σε μια κατά τον υπογράφοντα μέγιστη παράλειψη, δεν έχει δημιουργήσει βραβευόμενη κατηγορία casting. Κι όμως η επιλογή και το δέσιμο του κατάλληλου ηθοποιού για τον κατάλληλο ρόλο, ειδικά σε ό,τι σχετίζεται με τους δεύτερους ρόλους και τα περάσματα, είναι νευραλγική, μπορεί να κάνει ένα έργο πραγματικά αξέχαστο. Ο Στόλμαστερ ήταν ο εξέχων σε αυτή τη δουλειά. Και, αναλογικά, ήταν και ο πρώτος στην ιστορία που πήρε την δική του ξεχωριστή κάρτα στους τίτλους της ταινία - για την «Υπόθεση Τόμας Κράουν», το 1968.

Στην δουλειά τον έβαλε ο Ρόμπερτ Γουάιζ - εξού και στο ακόλουθο βίντεο θα δείτε να τον ευχαριστεί πρώτον. Για την καριέρα του μιλούν οι τίτλοι - και θυμηθείτε μόνο τις φυσιογνωμίες, το πόσο αρμοστά είναι τα πρόσωπα στην πλοκή και το ύφος εντελώς ετερόκλητων έργων: «Η Δίκη της Νυρεμβέργης», «Η Μεγάλη Απόδραση», «Ο Πρωτάρης», «Να Είσαι Εκεί Κύριε Τσανς», «Ιστορία Ενός Εγκλήματος», «Όταν Ξέσπασε η Βία», «Τζερεμία Τζόνσον, ο Αλύγιστος», «Ο Υπναράς», «Το Τελευταίο Απόσπασμα», «Σούπερμαν», «Τούτσι», «Ράμπο, το Πρώτο Αίμα», «9 1/2 Εβδομάδες», «Απώλειες Πολέμου», «Αβάνα», «Μπλε Ουρανός»...

Ένας απίθανος αριθμός ταινιών, μια τεράστια εργασία, συχνά πάνω 10 και 20 ταινίες τον χρόνο (!), μια υπέρμετρη συνεισφορά σε μια τέχνη που πολλά έχουν γραφτεί για την υποβάθμισή της και, ενδεχόμενα, την κρίση που καραδοκεί αν δεν προσεχθεί όπως και όσο κατά το παρελθόν. Ελαφρύ το χώμα.