Να ένα παράδειγμα ατυχών επιλογών, το οποίο αναρτώμενο στο μέγεθος μιας πραγματικά μεγάλης ηθοποιού συνιστά ένα βαρύ καλλιτεχνικό κρίμα: Η Έιμι Άνταμς έκανε την τελευταία της ουσιώδη χρονιά το 2016. Είναι η χρονιά των «Νυκτόβιων Πλασμάτων» και της «Άφιξης», δύο ταινιών που στηρίζονται πάνω της και εκείνη αντιγυρίζει αυτό που ξέρει να κάνει άπταιστα, σπουδαίο παίξιμο. Έκτοτε κάθοδος, όχι της ίδιας - που είναι πάντοτε σε ένα ύψος - αλλά των επιλογών και της τύχης της. Τελευταία αναλαμπή ένας υποστηρικτικός ρόλος στο «Vice», η τελευταία από τις έξι οσκαρικές της υποψηφιότητες. Έκτοτε (από το 2016 εννοώντας) ατυχία (ταινίες που δεν βγήκαν), αποτυχία (ταινίες που δεν επρόκειτο ποτέ να βγουν) και ξάφνου από τα 42 είσαι 50 και μια απολύτως γόνιμη εποχή στην ζωή ενός ηθοποιού στους προβολείς έχει περπατήσει. Δεν αμφιβάλλω ότι η 'Ανταμς θα βρει αυτό που της αναλογεί - η ζωή δεν μπορεί να είναι πάντα τόσο άτυχη/άδικη - όμως είναι τιτάνιο κρίμα που την χάσαμε στην καλύτερή της εποχή.
Θα είναι άραγε το «Nightbitch» η ευκαιρία επανόδου; Ο πρωταγωνιστικός ρόλος υπάρχει, το πιασάρικο θέμα επίσης (κάτι σαν Λυκάνθρωπος, αλλά σε Σκύλο - με μια ριπή φεμινισμού), η σκηνοθεσία ανήκει στην Μάριελ Χέλερ που αρνείται να στραβοπατήσει (το αντίθετο).
Το τρέιλερ μου έκοψε λίγο το πόδια, αλλά η εμπιστοσύνη κρατάει και η ελπίδα έχει αυτή την ενίοτε οδυνηρή συνήθεια να φεύγει τελευταία. Άλλωστε εσείς μπορεί να το βρείτε πολύ ωραίο το τρέιλερ.
Η κωμωδία τρόμου - κάτι σαν «Σκυλάνθρωπος στο Λος Άντζελες» - δεν ήταν για τις αίθουσες, ήταν για το Hulu, αλλά έκανε τόσο καλά δοκιμαστικά σε κοινό που η Searchlight το μετέφερε εκεί που αξίζει στις ταινίες, στην αίθουσα.
Η ιστορία θέλει μια καλλιτέχνιδα που βάζει πάγο στην καριέρα της για να γίνει μάνα, μόνο για να διαπιστώσει ότι μεταμορφώνεται σε σκύλα. «Δεν θα είμαι ποτέ έξυπνη, ευτυχισμένη και λεπτή ποτέ ξανά. Α, και είμαι βέβαιη ότι γίνομαι σκυλί», παρατηρεί στο τρέιλερ, λίγο προτού σκάσει και ένα «μπορώ να συντρίψω ένα καρύδι με τον κόλπο μου» - αν αντί walnut, έκοβε το wal, το μήνυμα θα ήταν ακόμα σαφέστερο.
Στο σενάριο είναι ξανά η Χέλερ, βασισμένο σε μυθιστόρημα του 2021 της Ρέιτσελ Γιόντερ, η Άνταμς το πιστεύει και είναι και στην παραγωγή, με την ταινία να προβάλλεται το Σάββατο στο φεστιβάλ του Τορόντο.
Ιδού το τρέιλερ, viva Αmy:
