Καημός να προηγηθεί: Τι ωραία φράση «το επόμενο τεύχος»;
Πάμε παρακάτω.
Ένας ακρογωνιαίος λίθος της μυθολογίας/μυθοποιίας της ανθρωπότητας όπως την ξέρουμε, η «Οδύσσεια» του Ομήρου δεν θα μπορούσε να μην συγκινήσει έναν storyteller σαν τον Κρίστοφερ Νόλαν. Το αν θα μπορούσε τελικά κάποτε να επιχειρήσει μια τέτοια εργολαβία είναι και θέμα συγκυριών, βέβαια. Αν για παράδειγμα δεν είχε υπάρξει η πανδημία, δεν θα είχε υπάρξει το «Tenet», δεν θα είχε γίνει η ρήξη με την Warner, δεν θα είχε γίνει ίσως το «Oppenheimer» και δεν θα είχε ανοίξει ΟΠΟΙΑ πόρτα ήθελε ο Άγγλος μετά την επιτυχία και τα Όσκαρ του.
«Υπάρχουν λίγα απ' όλα μέσα. Περιέχει, θέλω να πω, όλες τις ιστορίες. Σαν δημιουργός ψάχνεις για κενά στην κινηματογραφική κουλτούρα, πράγματα που δεν έχουν ξαναγίνει. Κι εδώ βρήκα όλα εκείνα με τα οποία μεγάλωσα, την σπουδαία δουλειά του Χάρι Χαριχάουζεν - και άλλων - τα οποία όμως δεν είχαν γίνει ποτέ με το ειδικό βάρος και την αξιοπιστία ενός μεγάλου προϋπολογισμού και μιας μεγάλης χολιγουντιανής παραγωγής», λέει ο Νόλαν. Και μετά γύρισε δύο εκατομμύρια πόδια φιλμ! «Μείναμε έξω τέσσερεις μήνες. Πήγαμε το καστ και το καράβι σε αληθινά κύματα, σε αληθινά μέρη. Και είναι τεράστιο και τρομακτικό, θαυμάσιο και καλοήθες καθώς οι συνθήκες αλλάζουν. Και χρειάστηκε ένα άλμα πίστης ώστε να αντέξουμε σε έναν αχαρτογράφητο κόσμο», συνεχίζει.
Είναι λογικό, και δεν θα έπρεπε (λέμε εμείς) να ενολεί κανέναν που ο Νόλαν ακούγεται να υπερβάλει. Το να κάνεις σινεμά «the old way», χωρίς να επαφίεσαι στο ότι όλα θα συμπληρωθούν στο post production από CGI, δεν είναι εύκολο πράγμα, κι όποιος έχει μια στοιχειώδη γνώση κινηματογραφικών επών του παρελθόντος ξέρει ότι και λίγα λέει. Ο Ντέιβιντ Λιν περίμενε μήνες την σωστή ανεμοθύελλα και καταιγίδα. (Αλλά κανείς δεν θα ξεχάσει ποτέ την σκηνή που κατέγραψαν οι κάμερες.)
Και ο Ματ Ντέιμον συνηγορεί: «Μπορώ να πω, χωρίς υπερβολή, ότι ήταν η καλύτερη εμπειρία της καριέρας μου». Θα είναι άραγε αυτή η (σπάνια, αν όχι ανύπαρκτη έως σήμερα) φορά που η Ακαδημία θα καταλάβει ότι ο Ματ Ντέιμον είναι χρυσό παιδί της βιομηχανίας, μεγάλος κινηματογραφικός ηθοποιός με σειρά επιδόσεων που δεν έχουν αναγνωριστεί καν με υποψηφιότητα;
Ιδού εικόνες, η ταινία που ίσως ορίσει το χολιγουντιανό 2026 ολοένα πλησιάζει.
