Μια πέτρα που κυλά στις Κάννες

Ο Μικ Τζάγκερ κατέφθασε την Τετάρτη στην Κυανή Ακτή, ως επίτιμος προσκεκλημένος του Δεκαπενθήμερου των Σκηνοθετών, όπου παρουσιάζεται το ντοκιμαντέρ παραγωγής του, "Stones in Exile".

Μια πέτρα που κυλά στις Κάννες
Ο Μικ Τζάγκερ κατέφθασε την Τετάρτη στην Κυανή Ακτή, ως επίτιμος προσκεκλημένος του Δεκαπενθήμερου των Σκηνοθετών, όπου παρουσιάζεται το ντοκιμαντέρ παραγωγής του, "Stones in Exile".

Ανεβαίνοντας με ανάλαφρη άνεση τα σκαλιά του Παλέ Στεφανί, ο Μικ αποθεώθηκε από τους εκατοντάδες θεατές που είχαν σχηματίσει ουρές ωρών προκειμένου να παραστούν στην προβολή. "Σας ευχαριστώ που είστε εδώ, ελπίζω να απολαύσετε την ταινία", ξεκίνησε τον μικρό του λόγο σε άπταιστα γαλλικά, συνεχίζοντας: "Το 1971 ήμαστε νέοι, ωραίοι και ηλίθιοι. Σήμερα πλέον είμαστε μόνο ηλίθιοι! Τις ημέρες εκείνες ο Νίξον ήταν στο Λευκό Οίκο, το Βιετνάμ ήταν γεγονός και ο κόσμος βρισκόταν σε ένα μεταίχμιο. Σε αυτό το ντοκιμαντέρ, δε θα δείτε τίποτα από όλα αυτά".

Ο Βρετανός σούπερ σταρ, φορώντας ένα στενό κοστούμι και αθλητικά παπούτσια, έδωσε το προσωπικό του μίνι-σόου, κρατώντας με χάρη το μικρόφωνο και αλλάζοντας από γαλλικά σε αγγλικά κατά βούληση. Στο κινηματογραφικό κομμάτι της βραδιάς, το "Stones in Exile" είναι ένα μικρό διαμάντι ζωής, φτιαγμένο μονάχα από σκόρπιες στάχτες του παρελθόντος. Σε σκηνοθεσία του ταλαντούχου Στίβεν Κάγιακ ("Scott Walker: 30 Century Man"), το ντοκιμαντέρ διάρκειας μιας μόλις ώρας, ανασυνθέτει τους μήνες της διαμονής των Stones στη Νότιο Γαλλία, όπου και ηχογράφησαν το "Exile on Main St."

Με άφθονο αρχειακό υλικό, που περιλαμβάνει φωτογραφίες, σούπερ-8 αλλά και ανέκδοτες ηχογραφήσεις, οι μέρες της τρέλλας του ροκ εν ρόλ ζωντανεύουν στη μεγάλη οθόνη, καθώς όλοι όσοι ήταν παρόντες περιγράφουν τις εμπειρίες τους στη Βίλα Νελκότ.

Ο Μικ, ο Κιθ, ο Μπιλ, η Ανίτα και οι άλλοι θυμούνται τις ημέρες της αυτο-επιβεβλημένης τους εξορίας από την Αγγλία και την ονειρεμένη ζωή σε ένα μέρος που δε θα αργούσε να 'καεί' κι αυτό, μαζί με τους πρωταγωνιστές του. Τα υπέροχα τραγούδια του ομώνυμου άλμπουμ ντύνουν τις εικόνες μιας περασμένης εποχής ενώ ο Κάγιακ φροντίζει να μην αναλωθεί στην αναβίωση μιας τετριμένης νοσταλγίας και δημιουργεί ένα πολύτιμο ενθύμιο.

Φαίδρα Βόκαλη