Οι σημερινοί 30άρηδες (και πάνω) δεν έφτασαν τόσο δίχως κάποια στιγμή, κάπως να έπεσαν πάνω στο «24». Αυτή την κλασική πια σειρά της «ενηλικίωσης» της αμερικανικής τηλεόρασης, που άρχιζε να διαπρέπει με την έλευση της χιλιετίας, στην οποία κάθε σεζόν ήταν 24 ώρες και κάθε επεισόδιο διαδραματιζόταν «σε πραγματικό χρόνο». Ο Κίφερ Σάδερλαντ κέρδισε όλους τους πόντους που δεν είχε κερδίσει ως τότε (και έκτοτε) στην παρουσία του στην Ψυχαγωγία, ο Τζακ Μπάουερ έγινε συνώνυμο της «διευθέτησης», έγινε και συνώνυμο του σκοπού που αγιάζει τα μέσα.

Τώρα τα 20th Century Studios και η Imagine Entertainment (των Γκρέιζερ και Χάουαρντ) φαίνεται να θεωρούν πώς ήρθε ο καιρός, για όλους αυτούς τους βλακώδεις, τυπικά αμερικανοκίνητους, λόγους του τύπου «αν δείτε τι γίνεται στην Ευρώπη, την Ρωσία και την Ουκρανία σήμερα, ο κόσμος χρειάζεται έναν Τζακ Μπάουερ».

Ανέκαθεν το πρόβλημα με την σειρά, που την απέτρεπε να περάσει στην αίθουσα ήταν το κόστος, ειδικά μετά την 8η σεζόν ήταν πια επιτακτικό το πρόβλημα. Αυτό κάνει βέβαια κάποιον να διερωτάται σήμερα εάν το πρόβλημα αυτό έχει εκλείψει - ή αν το ρύθμισε και αυτό ο Τζακ Μπάουερ.

Στ' αλήθεια δεν βλέπουμε όλοι κατά πόσον είναι ασφαλές το στοίχημα μιας τέτοιας μεταφοράς, ίσως (αν πρέπει καλά και σώνει να υπάρξει επιστροφή) η πλατφόρμα να είναι ο χώρος για μια τόσο γεννημένη για την τηλεόραση υπόθεση, αλλά και τι ξέρουμε εμείς, η 20th και η μαμά Ντίσνεϊ ό,τι πουν. Ασαφές παραμένει επίσης το κατά πόσον ο Κίφερ Σάδερλαντ θα επιστρέψει.

Αναμονή κι επιφυλάξεις, είναι πολύ νωρίς ακόμα.