Μπορείς να είσαι 57 χρονών, φτασμένη όσο λίγες στη δουλειά σου και να...μπεμπεκίζεις (κατά τον τίτλο του έργου); Καθώς φαίνεται, μπορείς. Θα μου πεις δεν είναι κάπως βαρύς ο χαρακτηρισμός; Μπορεί και αυτό, όμως λέγεται με καλοήθεια και αφήνοντας την εμπιστοσύνη στην καλλιτέχνιδα ανέπαφη.
Το Vanity Fair παρουσιάζει το «Babygirl» της Χαλίνα Ρέιν και της Α24, με την Νικόλ Κίντμαν, τον Αντόνιο Μπαντέρας και τον Χάρις Ντίκινσον, μια ταινία με θέμα μια CEO, παντρεμένη με έναν σκηνοθέτη του θεάτρου, σε έναν γάμο που δεν φτουράει, οπότε και γνωρίζει έναν νεαρό με τον οποίον ξεκινά μια BDSM ερωτική σχέση.
«Είναι το φιλμ που με εκθέτει περισσότερο από όσα έχω κάνει», λέει επιδέξια διαφημίζοντας η Νικόλ μας, η οποία 2η συνεχόμενη χρονιά κάνει ταινία «μεγαλύτερης-νεαρότερου» («A Family Affair», το είδατε, ξέρετε). «Έχω κάνει κάποιες ανάλογες, αλλά όχι έτσι. [...] Με άφησε κουρέλι. Ανά στιγμές δεν ήθελα καν να με αγγίζουν. Δεν ήθελα άλλο και ταυτόχρονα ένοιωθα την ανάγκη να συνεχίσω. Ένοιωσα πολύ εκτεθειμένη σαν ηθοποιός, σαν γυναίκα, σαν άνθρωπος. Έπρεπε να μπαίνω σε αυτό και μετά να φοράω την πανοπλία μου πάλι. Τι έκανα; Που πήγα; Τι διέπραξα μόλις;». Ψυχραιμία Νικόλ, η δουλειά σου είναι.
Και συνεχίζει: «Θεούλη μου, κάνω κάτι τέτοιο και μετά θα με δει ο κόσμος. Πολύ αλλόκοτο αίσθημα. Αυτό είναι κάτι που το κάνεις και μετά το κρύβεις στα ιδιωτικά σου βίντεο. Δεν είναι κάτι που φυσιολογικά το εκθέτεις στον κόσμο.» Τι συζητάμε; Άλλο σενάριο διάβασε;
Εν συνεχεία, δόξα και τιμή στην Χαλίνα Ρέιν για το ασφαλές περιβάλλον των γυρισμάτων: «Κρατούσαμε η μία την άλλη, γυναίκα προς γυναίκα, όπως κάθεσαι στο κρεβάτι σου και μιλάς στην αδελφή σου ή την καλύτερή σου φίλη. Απίστευτα ασφαλές. Η Χαλίνα έχει ένα πανίσχυρο μητρικό ένστικτο και ήταν πολύ προστατευτική προς όλους μας. Και ειδικά προς εμένα.»
Απλούστερα μιλώντας η Ρέιν αναφέρθηκε τιμητικά σε έργα όπως τα «Indecent Prioposal» και «Basic Instinct», ως ταινίες αναφοράς για το πώς την έκαναν να αισθάνεται λιγότερο μόνη ως προς τις φαντασιώσεις και τους πόθους της - αλλά και το όνειρό της να φτιάξει κάτι ανάλογο από την δική της προοπτική. «Μου έδωσαν φωτιά να ανάψω ένα φως διότι ακόμα παλεύω με την συστολή μου για κάποια πράγματα.» Εμείς κρατάμε και την τιμητική αναφορά στον Λάιν και τον Βερχόφεν, ειδικά στον Άγγλο. Η απολαυστική στιγμή που οι δημιουργοί αδειάζουν την κριτική που απέτυχε να δει ταινίες και δημιουργό στον καιρό τους.
Η Ρέιν ανεβάζει και λίγο το θερμόμετρο - για την περίπτωση που κάποιος παρέμενε ανυποψίαστος: «Φτιάξαμε μια καυτή ταινία. Δεν ξέρω καλή ή κακή, αυτό είναι στον καθένα, αλλά είμαι βέβαιη για αυτό.»
Ο Μπαμπέρα που την διάλεξε στο πρόγραμμα της Βενετίας την περιέγραψε χωρίς περικοκλάδες «ως ταινία για μια σαδομαζοχιστική σχέση στον κόσμο μιας αμερικανικής επιχείρησης», τονίζοντας παράλληλα ότι είναι «μια κατάθεση επί της διαφοροποιημένης κουλτούρας. Άλλοτε το θέμα αυτό με μια γυναίκα πρωταγωνίστρια θα είχε πολύ διαφορετική έκβαση», αναφέρει ο καλλιτεχνικός διευθυντής της Μόστρα.
Η Α24 θα το βγάλει στις 20 Δεκεμβρίου στις αίθουσες των ΗΠΑ. Χαμός θα έχει γίνει ως τότε. Ή θα έχει ήδη ξεχαστεί.
