Τρέιλερ: Η άνοδος και η πτώση του κυρίου «Blackberry»

Μια ταινία που αφηγείται τη μετεωρική διαδρομή του εφευρέτη του πρώτου smartphone και συνιδρυτή της σχετικής εταιρείας έρχεται για να μας θυμίσει τη χαμένη τέχνη του crowdpleaser. 

Από τον Γιάννη Βασιλείου
Τρέιλερ: Η άνοδος και η πτώση του κυρίου «Blackberry»

Έχει ξεκινήσει δειλά δειλά μια οσκαρολογία γύρω από το «Blackberry», που αφηγείται την άνοδο και την πτώση του ιδρυτή του πρώτου smartphone, o συνωμοσιολόγος μέσα μας λέει ότι την τύχη του στην Αμερική έχει αναλάβει η IFC Films και, αν και τα τελευταία χρόνια βλέπουμε μικρότερες εταιρείες να καταφέρνουν να πλασάρουν ταινίες στις υποψηφιότητες, η συγκεκριμένη δεν έχει ακόμα ιδιαίτερη διείσδυση στα μέλη της Ακαδημίας. Φανταζόμαστε πολλά θα εξαρτηθούν από τις εισπράξεις της ταινίας τον Μάιο, που βγαίνει στις αμερικανικές αίθουσες. Οι κριτικές πάντως είναι με το μέρος της, τόσο από το Φεστιβάλ Βερολίνου, όπου έκανε την πρεμιέρα της, όσο κι από το SXSW, που παίχτηκε πριν λίγες μέρες. Ακόμα δεν γνωρίζουμε περισσότερα για την τύχη της ταινίας στις ελληνικές αίθουσες, όταν έχουμε νεότερα εννοείται πως θα σας ενημερώσουμε, στο μεταξύ, πριν σας δείξουμε το τρέιλερ, να σας θυμίσουμε τι γράφαμε στην ανταπόκρισή μας από το φεστιβάλ Βερολίνου:

«Η τελευταία μας προβολή στη διοργάνωση πραγματοποιήθηκε σε γεμάτη αίθουσα και αυτό, σε συνάρτηση με τη φύση της ταινίας, μας θύμισε τι χάσαμε τα τελευταία χρόνια, που στερηθήκαμε αυτή την κοινή εμπειρία. Μας είχε λείψει να γελάμε μαζικά, να βλέπουμε τους ανθρώπους γύρω μας να παραδίνονται αμαχητί σε μια κλασική αφήγηση, καμωμένη με τον τρόπο των Αμερικανών, που γνωρίζουν πώς να γραπώσουν από τον γιακά την προσοχή σου, που κατέχουν την (εσχάτως χαμένη) τέχνη του ενήλικου crowdpleaser. Το «Blackberry» του Kαναδού Ματ Τζόνσον αφηγείται, κατά βάση, την άνοδο και την πτώση του συνιδρυτή της εταιρείας, τη μετατροπή ενός ιδεαλιστή, καινοτόμου, συνεσταλμένου νεαρού σε νεοφιλελεύθερο κτήνος και μαζί της την υπενθύμιση ότι η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση, αν και έδωσε την αρχική εντύπωση της εκδίκησης όχι της «γυφτιάς», αλλά της μεσαίας τάξης, τελικά δεν αποτέλεσε τίποτε άλλο από την πανομοιότυπη στα παράγωγά της συνέχεια του ίδιου ανθρωποφαγικού, ανταγωνιστικού κοινωνικοοικονομικού μοντέλου, βάσει του οποίου οργανώθηκε ο μεταπολεμικός δυτικός πολιτισμός.

Συγγενές με το «Social Network», δανείζεται από εκείνο ακόμα και το (τραγικά) ειρωνικό εύρημα του φινάλε του, αντικαθιστώντας το refresh του φιντσερικού Φόστερ Κέιν, με τα «παράσιτα» - θα καταλάβετε, όταν δείτε την ταινία. Εννοείται, άλλα τα μεγέθη φιλμοκατασκευής, νοηματικής πυκνότητας στοχοθεσίας και, τελικά, σημασίας της ταινίας σε σχέση με τον προκάτοχό της, αλλά την δουλειά την κάνει, έχοντας ως κωμικό MVP τον Γκλεν Χάουερτον σε ρόλο από εκείνους που φτιάχνουν καριέρες και δίνοντας στον Τζέι Μπαρούσελ του «Million Dollar Baby» έναν πρωταγωνιστικό ρόλο που μοιάζει κοντά στη φιλμική περσόνα του, αλλά τελικά τον βγάζει από την comfort zone του, με ευτυχή αποτελέσματα. Με κριτήριο την εμπειρία μέσα στην αίθουσα, ήταν ο ιδανικός τρόπος για να κλείσουμε το φεστιβάλ. Ευχόμαστε η ταινία να βρει το (ευρύ) κοινό της, το οποίο, αν της δώσει μια ευκαιρία, πιστεύουμε πως θα την αγκαλιάσει.»