Το Blitz ήταν μια σειρά αεροπορικών επιθέσεων και βομβαρδισμών του Λονδίνου από την Λουφτβάφε των Ναζί, που συνέβη από τον Σεπτέμβριο του 1940 και διήρκεσε σε διάφορες μορφές μέχρι την άνοιξη του 1941. Στην διάρκεια των επιθέσεων αυτών, ειδικά το φθινόπωρο του '40, η βρετανική πρωτεύουσα βομβαρδίστηκε ανηλεώς, κυρίως νύχτα, διαλύοντας ένα εκατομμύριο οικίες, ξεσπιτώνοντας για τα καλά μυριάδες Λονδρέζους προς αυτοσχέδια καταφύγια (το Μετρό, ας πούμε) και σκοτώνοντας δεκάδες χιλιάδες αμάχους.

Ο Στιβ ΜακΚουίν επιστρέφει αναπαριστώντας μια απίστευτη (;) εποχή/δοκιμασία ανθρώπων, ομολογουμένως ατμοσφαιρικών κινηματογραφικών διαστάσεων, επιθυμώντας «μια ταινία για τους Λονδρέζους», όπως λέει ο ίδιος. «Τιμά το πνεύμα του τι πέρασαν στην διάρκεια του Blitz, ερευνά όμως και την αντιπροσώπευση των ανθρώπων στην πόλη, καθώς στον πυρήνα της είναι μια ιστορία της εργατικής τάξης και μελών της που ποθούν να επανενωθούν σε καιρό πολέμου.»

Η ιστορία είναι αυτή ενός 9χρονου αγοριού, το οποίο η μάνα του στέλνει στην εξοχή για να γλιτώσει από τους βομβαρδισμούς, όμως αυτό είναι αποφασισμένο να γυρίσει στο σπίτι, σε εκείνη και τον παππού του. Γύρω πέφτουν βόμβες κι εκείνη αναζητά τον χαμένο της γιο.

Η ταινία, εμφανώς από τώρα γερό χαρτί στις βραβεύσεις της σεζόν, θα ανοίξει το γκαλά του 68ου BFI Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λονδίνου στις 9 Οκτωβρίου, ενώ εν συνεχεία θα πάει στις αίθουσες την 1η Νοεμβρίου. Αργότερα στον ίδιο μήνα θα βγει και στο Apple TV+.

Η εκλεκτική Σίρσα Ρόναν είναι η μητέρα, ο Έλιοτ Χέφερμαν είναι ο μικρός, ενώ στην ταινία παίζει ο μέγας Πολ Γουέλερ (της φήμης των Jam), στο κινηματογραφικό του ντεμπούτο - υποδύεται τον παππού.

Παρότι, προσωπικά μιλώντας, διόλου θαυμαστής του σκηνοθέτη σε όποια του κινηματογραφική ταινία («Shame», «12 Χρόνια Σκλάβος», «Χήρες») πλην εξαιρετικού «Hunger», είναι η καταπληκτική προ 4ετίας τηλεοπτική πενταλογία του «Small Axe» που καθιστά το παρόν εξίσου αναμενόμενο όσο και για τους ήδη λάτρεις του.