Νταν Ακρόιντ και χήρα Τζον Μπελούσι σε... «mission from God» για Blues Brothers ντοκιμαντέρ

Η παντοτινή κωμωδία του 1980, επιλέχθηκε πέρυσι από την Βιβλιοθήκη του Κονγκρέσου ως μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς, πράγμα που έπρεπε να έχει συμβεί εδώ που τα λέμε από το 1981, και θα γίνει τώρα αντικείμενο μελέτης μιας σειράς ντοκιμαντέρ. 

Από τον Ηλία Δημόπουλο
Νταν Ακρόιντ και χήρα Τζον Μπελούσι σε... «mission from God» για Blues Brothers ντοκιμαντέρ

Οι «Blues Brothers», με τον αείμνηστα άσχετο τίτλο «Ατσίδες με τα Μπλε» για την ελληνική διανομή, είναι μια εξοντωτικά αστεία και πλήρως αναρχική κωμωδία του 1980, που έστησαν ο Νταν Ακρόιντ και ο Τζον Μπελούσι ήδη από το 1978 όταν και πρωτοπαρουσίασαν την μπάντα τους σε ένα σκετς του Saturday Night Live. Η λογική ήταν αυτή της τότε υπενθύμισης της soul και του rhythm and blues της ιστορικής περασμένης δεκαετίας του '60, ένας φόρος τιμής σε μια καλοπέραση, σε ένα αναρχικό, καλόψυχο ζαμάν φου, που υπό την σκηνοθετική οδηγία του ημιπαράφρονος τότε Τζον Λάντις απογειώθηκε στην ποπ κουλτούρα της εποχής - και όλων των εποχών. 

Δυστυχώς ο Τζον Μπελούσι πέθανε δύο χρόνια μετά και παρότι ο Ακρόιντ κράτησε το δαδί αναμμένο, η μπάντα, οι θαυμάσιοι guests και το σίκουελ του 2000 δεν κατάφεραν να γεμίσουν το κενό. Τώρα ωστόσο, ο αγαπημένος Νταν και οι κληρονόμοι του Μπελούσι (σύζυγος και τέκνο της από άλλο γάμο) θα επιμεληθούν παραγωγικά μια σειρά ντοκιμαντέρ που θα επισκεφθεί τα ενδότερα της κλασικής ταινίας.

Η σειρά θα περιέχει πρωτόφαντο υλικό, εμβάθυνση στην ιστορία μιας μεγάλης φιλίας και της σύλληψης του ντουέτου για την ποπ αναμόρφωση της Αμερικής και βέβαια ανάλυση στον μουσικό κατάλογο της μπάντας που έχει την τιμή να φιλοξενεί στις τάξεις της ιστορικά πολλά από τα μεγαλύτερα ονόματα που κόσμησαν τον 20ό αιώνα.

Τίτλος, ημερομηνία και αγοραστές του σχεδίου δεν έχουν ακόμα βρεθεί, είναι άλλωστε πολύ νωρίς. Σημασία έχει το σχέδιο και η καλή διάθεση, που ίσως καταφέρει και να εξουδετερώσει την κάπως επώδυνη νοσταλγία που κουβαλά η ιστορία των Blues Brothers. Ειδικά σε μια εποχή που όχι μόνο την μουσική αυτή δεν εννοεί, αλλά ούτε και την τρελή κωμωδία της ταινίας θα άντεχε ποτέ να υποθάλψει.