Η δημιουργικότητα δεν κρύβεται. Κατά καιρούς ο ντελ Τόρο έχει αναφέρει σχέδια, πολλά εξ αυτών βασισμένα σε βιβλία, που θα ήθελε να τον απασχολήσουν μελλοντικά. Γενικός κανόνας του, όπως αναφέρει, είναι ότι το animation, και ειδικά το stop motion που θέλει και να επαναλάβει μετά τον «Πινόκιό» του, δεν πρέπει να συνδέεται μόνο με την παιδική ψυχαγωγία. «Θέλω να συνεχίσω να σπρώχνω το μέσο σε περιοχές που αποδεικνύουν την δυνατότητά του», ισχυρίζεται. Ο «Πινόκιο» είναι ένα καλό, όχι απαραίτητα άπταιστο, τεκμήριο πάντως. Και η επιτυχία του, και στο Netflix και στα Όσκαρ, δεδομένη.

Έτσι λοιπόν, «σε δύο μήνες», ξεκινά η διαδικασία του σχεδιασμού. Και αντικείμενο; Αν είναι να πας ψηλά, στόχευε ψηλότερα. «Ο Θαμμένος Γίγαντας» του νομπελίστα Καζούο Ισιγκούρο, το μυθιστόρημα του 2015, που κινείται σε μια φανταστική περίοδο μετά τον Βασιλιά Αρθούρο στην Βρετανία, σε έναν κόσμο που οι αναμνήσεις έχουν χαθεί και ένα ηλικιωμένο ζευγάρι αναζητά έναν γιο που θεωρεί ότι είχε. Να θυμίσουμε ότι ο Ισιγκούρο μεγαλούργησε πέρυσι στην μεταγραφή του κουροσαβικού «Ikiru» στην εγγλέζικη πραγματικότητα του '50 (και όχι μόνο) στο θαυμάσιο «Living».

Ενθουσιάζει με την μεταδοτική του όρεξη για δημιουργία ο Μεξικανός, που ίσως για κάποιους δεν είναι στο ύψος των συμπατριωτών του (Κουαρόν και Ινιάριτου), αλλά από την άλλη έχει μια ενέργεια (και συντετμημένα διαλείμματα ανάμεσα στα έργα επίσης) που δύσκολα να μην εκτιμήσει κανείς. Δεν ξεχνάμε ότι μόλις πριν τον «Πινόκιο», που ήταν ένα 15ετές πάθος του, σκάρωσε επίσης μια διασκευή, το ριμέικ του κινηματογραφικού «Nightmare Alley», που επίσης δεν είναι στο ύψος της ταινίας του '50, αλλά είναι πέρα για πέρα ανώτερη του μέσου όρου που μας έχουν καταδικάσει τα αμερικανικά στούντιο από τους σκηνοθέτες του χεριού τους που υποθάλπουν.

Για την διασκευή του «Θαμμένου Γίγαντα» σε stop motion animation, συν-σεναριογράφος κλήθηκε ο Ντένις Κέλι («Matilda: The Musical»). Με το καλό!