Και λογική best of συνεπάγεται ότι από το - πελαγωμένο ίσως - κεφάλι του τρομερού παιδιού της αμερικάνικης ροκ δημοσιογραφίας περνούν ολικές επαναφορές τύπου «Say Anything» και «Almost Famous και δεν συμμαζεύεται. Την μερίδα του λέοντος όμως παίρνει το «Τζέρι Μαγκουάιρ», που φέτος συμπληρώνει 25 χρόνια ζωής (!), η ταινία που χάρισε ένα Όσκαρ στον Κούμπα Γκούντινγκ Τζούνιορ και υποψηφιότητες Σεναρίου, Ταινίας, Πρώτου Ανδρικού στον Τομ Κρουζ και Μοντάζ!
Κι όπως εξομολογήθηκε σε πρόσφατη συνέντευξη η ιδέα του θα περιστρεφόταν γύρω από το μαύρο ζεύγος της ταινίας, αυτό των Γκούντινγκ και Ρετζίνα Κινγκ, των κινηματογραφικών «Τίντγουελς».
«Αν ποτέ ήταν να υπάρξει συνέχεια στην ιστορία», δηλώνει, «πάντα πίστευα ότι θα ήταν περί των Τίντγουελς. Από καιρού εις καιρόν άνθρωποι ρωτούν για μια σειρά ή μια συνέχεια στην ταινία, εγώ τους απαντώ έτσι και δεν ξανατηλεφωνούν! Κι όμως θα μπορούσα να το σκαρώσω άμεσα», ισχυρίζεται ενθουσιασμένος. Χμμ...
Ο Κρόου ενδιαφέρεται επίσης να επισκεφθεί τον Λόιντ Ντόμπλερ από το μνημειώδες της γενιάς του «Say Anything», όπως όμως, ευτυχώς, καταλαβαίνει και ο ίδιος το χρονκό παράθυρο, 32 χρόνια μετά, έχει κάπως αρχίσει να σμικρύνεται, άσε που ο Κιούζακ (της καρδιάς μας, πάντα) έχει περιπέσει σε ανυποληψία και, μάλλον, προβληματικές σχέσεις με την βιομηχανία.
Και το ταξίδι στο παρελθόν ολοκληρώνεται με την μη απόρριψη εκ μέρους του της ιδέας να επανέλθει και στην έτερη μεγάλη επιτυχία του, αυτή που του χάρισε και το Όσκαρ Σεναρίου: «Υπάρχουν ίσως πράγματα να ειπωθούν με το 'Almost Famous', αν και δεν είμαι σίγουρος πώς θα το έκανα. Η ιστορία πάντως έμπαινε και στο '80 και στο '90», δηλώνει. Βέβαια, 20 χρόνια πριν κάτι τέτοιο θα είχε την σχετικότητα με το μέρος του, σήμερα οι νεότεροι λάτρεις εκείνου του περιβάλλοντος είναι στο κατώφλι των 50 - και ως γνωστόν αυτό δεν είναι το κοινό που δίνει πράσινο φως σε παραγωγή.
Γενικευμένο κρίμα, το «Aloha» υπήρξε κρίσιμη, αρνητική καμπή σε μια φιλμογραφία για την οποία πάντα θα έχουμε μια ευαίσθητη χορδή. Εύχεται κανείς το «τρομερό παιδί» να ξαναγυρίσει στις ρίζες του, να ξαναβρεί το τρομερό παιδί αν προτιμάς, και να κοιτάξει μπροστά σε σχέδια που υπόσχονται κάτι παραπάνω από πολιτική ορθότητα ή και απλή, ανόθευτη κινηματογραφική ναφθαλίνη.