Είναι ασφαλώς ένας κανόνας οι ύστερες προσθήκες σε ένα φεστιβάλ. Καθυστερημένα post production, τελευταία οκ, λειψά slot που ανοίγουν για όποιον πιστό προσέλθει, μεγάλες ευκαιρίες που γίνονται αιφνίδια διαθέσιμες, όλα μες το κόλπο είναι και ειδικά για τις Κάννες πέφτουν κορμιά για να βγουν τα μερεμέτια.
Έτσι λοιπόν, όπως έχουμε γράψει και προηγούμενα, είχαμε (16) νέες προσθήκες στα φετινά Προγράμματα. Πλην της αναμενόμενης Ράμσεϊ (με Τζένιφερ Λόρενς και Ρόμπερτ Πάτινσον γίνεσαι αυτόματα πιο αναμενόμενος) και του Ίθαν Κοέν, του οποίου πάντως η ένταξη στο Midnight κατεβάζει τον πήχη, έχουμε την ταινία-ντεμπούτο της Κρίστεν Στιούαρτ, «The Chronology of Water», που την περιμέναμε στο Διαγωνιστικό τελικά είναι για το Ένα Κάποιο Βλέμμα, το «The Love That Remains» του Χίλνουρ Πάλμασον (Πρεμιέρες) και το «Mother & Child» του Σαΐντ Ρουσταέ (Διαγωνιστικό), ανάμεσα στους πιο ηχηρούς τίτλους.
Η ταινία του Ναντάβ Λαπίντ, «Yes!» βγήκε 3+ ώρες, του είπαν να την μαζέψει λίγο δείχνοντας κάποιο έλεος, διστακτικά αυτός το έκανε και τώρα μάλλον θα παραχωθεί στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών, αλλά μπορεί και να φάει πόρτα και να βρεθεί εντέλει στο Λοκάρνο. Το «Resurrection» του Μπι Γκαν, από τα μεγάλα προσδοκώμενα της χρονιάς, αποτελεί ένα μικρό αίνιγμα. Οι φήμες λένε ότι έχει γίνει δεκτό ως ο 22ος τίτλος του Διαγωνιστικού, τώρα όμως έχει μπλεξίματα με την λογοκρισία στην Κίνα. Αν όλα πάνε καλά, θα ανακοινωθεί προσεχώς, ίσως την ερχόμενη εβδομάδα.
Τέλος η «υπόθεση Τζάρμους», που αποκλείεται από τις Κάννες και μάλλον αποκλείεται και από την Βενετία. Τι συμβαίνει με την ταινία είναι ένα μικρό, ίσως όμως βαρύνον, αίνιγμα. Όταν το δούμε θα καταλάβουμε κάτι από την μεριά μας. Γεγονός είναι ότι ονόματα κι «ονόματα» κόπηκαν (και) φέτος από τις Κάννες (Νέμες, Βινοκούρ, Σερεμπρένικοφ), όμως ο Τζάρμους δεν είναι παίξε-γέλασε και αν κάποιου είδους νεο-νοοτροπία τον εξαιρεί ίσως πρέπει να δούμε και ποιοι είναι αυτοί τελικά που διαλέγουν τις ταινίες - και ποιους δημιουργούς αντιπροτείνουν. Ως έχουν τα πράγματα το «Father, Mother, Sister, Brother» του μεγάλου πάει για κάποιο βορειοαμερικανικό φεστιβάλ, Τορόντο ή Νέα Υόρκη.