Ανακοινώθηκε το επίσημο πρόγραμμα του 78ου Φεστιβάλ Καννών με πολλά γνώριμα ονόματα, συνήθεις υπόπτους του Φεστιβάλ, αλλά και αρκετές παραλείψεις που μπορεί να οφείλονται σε ταινίες που αναμένονται να προστεθούν προσεχώς ή δεν ήταν ακόμα έτοιμες για την Κρουαζέτ.
Στο επίσημο διαγωνιστικό, οι ήδη βραβευμένοι με Χρυσό Φοίνικα αδερφοί Νταρντέν (δυο Φοίνικες για την «Ροζέτα» και «Το Παιδί») και Ζουλιά Ντικουρνό (με το αμφιλεγόμενο «Titane») συμπληρώνουν με τις νέες ταινίες τους μία εντυπωσιακή λίστα 19 τίτλων, στην οποία ξεχωρίζουν οι επιστροφές των Τζαφάρ Παναχί, Γιοακίμ Τρίερ, Κέλι Ράιχαρντ, Κλέμπερ Μεντόζα Φίλιο και Σεργκέι Λοζνίτσα. Στο πλούσιο διαγωνιστικό θα κάνουν την παγκόσμια πρεμιέρα τους και τέσσερις από τους πιο αναμενόμενους τιτλους της χρονιάς, το μυστηριώδες γουέστερν του (πάντα) προκλητικού Άρι Άστερ «Eddington» με Έμα Στόουν, Χοακίν Φίνιξ, Πέδρο Πασκάλ, το σινεφιλικό «Nouvelle Vague» του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ, το «Φοινικικό Σχήμα» του παστέλ εικονογράφου Γουές Άντερσον και το γκέι ρομάντσο του Όλιβερ Χερμάνους «The History of Sound» με το γοητευτικό ζευγάρι των Πολ Μέσκαλ και Τζος Ο' Κόνορ.
Στις (μέχρι στιγμής τουλάχιστον) απουσίες του Φεστιβάλ τα νέα κινηματογραφικά πρότζεκτ των Σπάικ Λι («Highest 2 Lowest»), Τζιμ Τζάρμους («Father, Mother, Sister, Brother»), Λούκα Γκουαντανίνο («After the Hunt»), Λιν Ράμσεϊ («Die, My Love»), Τέρενς Μάλικ («The Way of the Wind»), Παρκ Τσαν-γουκ («No Other Choice») και Μπι Γκαν («Resurrection») φαίνεται να οδεύουν προς τα κινηματογραφικά κανάλια της Βενετίας, αν δεν ανακοινωθούν τις επόμενες εβδομάδες ως έκτακτες προσθήκες. Στη Μόστρα, λογικά, θα περιμένουμε να κάνει πρεμιέρα και η πολυσυζητημένη «Bugonia» του Γιώργου Λάνθιμου, δυο χρόνια μετά τον Χρυσό Λέοντα του «Poor Things».
Στη σημερινή ανακοίνωση ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκαλεί το γεγονός πως σημαντικά ονόματα, όπως οι Φατίχ Ακίν, Κιρίλ Σερεμπρένικοφ, Ραούλ Πεκ και Σεμπαστιάν Λέλιο θα παρουσιάσουν τις ταινίες τους στο τμήμα Cannes Premiere και όχι στο επίσημο διαγωνιστικό, ενώ οι ηθοποιοί Χάρις Ντίκινσον («Το Τρίγωνο της Θλίψης», «Babygirl») και Σκάρλετ Γιοχάνσον θα διαγωνιστούν ως σκηνοθέτες στο τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα με τα κινηματογραφικά τους ντεμπούτα μεγάλου μήκους.
Το 78ο Φεστιβάλ Καννών θα πραγματοποιηθεί 13 - 24 Μαΐου 2025 και Πρόεδρος της κριτικής Επιτροπής θα είναι η σπουδαία Γαλλίδα ηθοποιός Ζιλιέτ Μπινός. Σύμφωνα με δηλώσεις της: «Το 1985 ανέβηκα τα σκαλιά με τον ενθουσιασμό και την αβεβαιότητα μιας νεαρής ηθοποιού. Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα επέστρεφα 40 χρόνια μετά με τον τιμητικό ρόλο της Προέδρου της Επιτροπής. Εκτιμώ το προνόμιο, την ευθύνη και την απόλυτη ανάγκη ταπεινότητας».
Διαβάστε στη συνέχεια αναλυτικές πληροφορίες για το πρόγραμμα του Φεστιβάλ, οι παρακάτω τίτλοι είναι αυτοί που θα μας απασχολήσουν τους επόμενους μήνες. Κι αν έχετε κάποια αμφιβολία, θυμηθείτε από που ξεκίνησαν πέρσι τα «Anora», «Emilia Perez», «The Substance» και όχι μόνο.
Επίσημο Διαγωνιστικό
«In Simple Accident» του Τζαφάρ Παναχί
Σταθερά στο στόχαστρο του ιρανικού καθεστώτος, ο Τζαφάρ Παναχί επιστρέφει, γυρίζοντας και πάλι κρυφά την ταινία του, όπως στην περίπτωση του «No Bears». Ασφαλώς, από τις περιπτώσεις που η πολιτική δήλωση (και διάσταση) συνιστά από μόνη της κινηματογραφικό γεγονός, ελπίζουμε αυτή τη φορά να συνοδεύεται και από ανάλογο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα.
«Sentimental Value» του Γιοακίμ Τρίερ
H επιστροφή του Νορβηγού του «Χειρότερου Ανθρώπου στον Κόσμο», και πάλι με την Ρενάτε Ρέινσβε στο καστ μιας περιγραφόμενης ως δραμεντί γύρω από το πένθος αδελφών μετά τον θάνατο της μητέρας και το καλωσόρισμα του έως τότε αποξενωμένου πατέρα. Ρόλο και για την κόρη-Τρίερ διαβάζουμε, σαφώς ένα από τα γερά (βλέπε αναμενόμενα) χαρτιά του φετινού διαγωνιστικού.
«Sound of Falling» της Μάσα Σιλίνσκι
H Βερολινέζα Σιλίνσκι στην δεύτερη μεγάλου μήκους της προσπάθεια, για ένα σενάριο που έρχεται ήδη με την περγαμηνή βράβευσής του (Βραβείο Τόμας Στρίτματερ) και το οποίο συν-συνέγραψε με την Λουίζ Πίτερ. Η πρώτη της ταινία, «Dark Blue Girl», είχε επιλεγεί στο Φεστιβάλ του Βερολίνου το 2017.
«Romeria» της Κάρλα Σιμόν
Mετά την Χρυσή, Άρκτο η Κάρλα Σιμόν επιχειρεί να προσθέσει στο παλμαρέ της τον Χρυσό Φοίνικα, με μια δημιουργία που δεν ακούγεται απαραίτητα βγαλμένη από την ίδια πρέσα που έβγαλε το «Ένα Αξέχαστο Καλοκαίρι» και τις «Ροδακινιές του Αλκαράζ», αλλά φαίνεται να αφορά και πάλι τους οικογενειακούς δεσμούς.
«The Mastermind» της Κέλι Ράιχαρντ
Η σύνοψη κάνει λόγο για ταινία απάτης με φόντο τον πόλεμο του Βιετνάμ, αλλά με την Κέλι Ράιχαρντ στο τιμόνι, δύσκολα θα ασχολείται με την εξυπηρέτηση του είδους, εκτός κι αν η δαφνοστεφανωμένη Αμερικανίδα δημιουργός επιχειρήσει άνοιγμα στο mainstream κοινό. Πρωταγωνιστεί ο Τζος Ο’ Κόνορ και πολύ χαιρόμαστε γι’ αυτό.
«The Eagles of the Republic» του Ταρίκ Σαλέχ
Καλωσορίζουμε και τον Ταρίκ Σαλέχ, τον Σουηδό (αιγυπτιακής καταγωγής) δημιουργό του «Nile Hilton Incident» (2017), αλλά και του «Cairo Conspiracy» (2022), ταινία που ήταν στην επίσημη επιλογή των Καννών το 2022. Μια δική μας αδυναμία από το φετινό πρόγραμμα. Με την ταινία αυτή κλείνει και μια άτυπη «τριλογία του Καΐρου».
«Dossier 137» του Ντόμινικ Μολ
O δημιουργός του «Χάρι, ο Καλύτερος Φίλος του Ανθρώπου» αλλά και δύο διαδοχικών θριλερικών επιτυχιών, της «Νύχτας της 12ης» και του «Μόνο Αυτοί Είδαν τον Δολοφόνο» (26ες και 28ες Νύχτες Πρεμιέρας, αντίστοιχα) επιστρέφει με μια μεγάλη Λεά Ντρουκέρ επικεφαλής μιας ιστορίας των Εσωτερικών Υποθέσεων της Αστυνομίας, με την υπόθεση 137 να μην είναι τυχαία στην ερευνητική (και όχι μόνο) ζωή της ηρωίδας.
«The Secret Agent» του Κλέμπερ Μεντόζα Φίλιο
«Fuori» του Μάριο Μαρτόνε
Μετά τον Πιερφρανσέσκο Φαβίνο, ο ανερχόμενος Μάριο Μαρτόνε συνεργάζεται με τη Βαλέρια Γκολίνο, όχι λόγω ομοιοκαταληξίας, αλλά επειδή την θεώρησε κατάλληλη για τον ρόλο συγγραφέως που καταλήγει απρόσμενα στη φυλακή και κάνει φιλίες που διατηρεί και μετά την αποφυλάκισή της. Κρατήστε το όνομα της Γκολίνο για τα ερμηνευτικά βραβεία.
«Two Prosecutors» του Σεργκέι Λοζνίτσα
Αν και η κριτική είναι με το μέρος του, ο Σεργκέι Λόζνιτσα δεν έχει καταφέρει να κερδίσει κοινό πέραν του φεστιβαλικού κυκλώματος, κάτι που (ίσως) θα μπορούσε να αλλάξει με την ιστορία ιδεαλιστή απόφοιτου νομικής, έτοιμου να υπερασπιστεί τη σοβιετική δικαιοσύνη, για να έρθει αντιμέτωπος με τον παραλογισμό του σταλινικού καθεστώτος.
«Nouvelle Vague» του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ
«Sirat» του Ολιβέρ Λαξ
Επιστροφή και για τον Παριζιάνο σκηνοθέτη του «Θα Έρθει η Φωτιά», που είχε κερδίσει το Ένα Κάποιο Βλέμμα στην χρονιά του (2019), με μια ταινία στην οποία πατέρας και γιος αναζητούν κόρη και αδελφή στο νότιο Μαρόκο ανάμεσα σε ravers και διαβόητα άγρια πάρτι της ερήμου. Αίσιο.
«La Petite Derniere» της Αφσιά Ερζί
«The History of Sound» του Όλιβερ Χερμάνους
Μετά το πραγματικά θαυμάσιο «Living» με τον Μπιλ Νάι -δείτε το χτες- ο Νοτιοαφρικανός δημιουργός Όλιβερ Χερμάνους ετοιμάζεται να ρίξει τα social media, επιστρατεύοντας τους Πολ Μέσκαλ και Τζος Ο΄Κόνορ – ναι, μαζί στην ίδια ταινία- στους ρόλους δύο αντρών που γυρίζουν την αμερικανική ενδοχώρα στις αρχές του 20ου αιώνα, ηχογραφώντας country ήχους.
«Young Mothers» των Ζαν-Πιερ και Λικ Νταρντέν
Κάτοχοι δύο Χρυσών Φοινίκων, ότι καλύτερο παρήγε το κινηματογραφικό Βέλγιο τα τελευταία 35 χρόνια, οι αδελφοί Νταρντέν έρχονται μετά από δύο ταινίες που έχουν κάπως θολώσει την αίγλη τους, ιδίως το «Young Ahmed» (2019). Το «Tori and Lokita» (2022) πάντως γαλήνεψε τα κριτικά θηρία, πήρε και το βραβείο των 75 ετών στις Κάννες, φεστιβάλ ταυτισμένο κυριολεκτικά με την φιλμογραφία τους. Τούτο αφηγείται την ιστορία πέντε μητέρων που ζουν με τα παιδιά τους σε ένα ειδικό Κέντρο για νεαρές μητέρες.
«Eddington» του Άρι Άστερ
Πρωτάρης στο διαγωνιστικό των Καννών, ο Άρι Άστερ χτυπά με ένα μείγμα μαύρης κωμωδίας και νεο-γουέστερν, εμπνευσμένο από την πανδημία του Covid-19 – ή τουλάχιστον έτσι διαβάζουμε - με πρωταγωνιστή και πάλι τον Χοακίν Φοίνιξ. Ας ελπίσουμε το αποτέλεσμα να είναι λιγότερο εσωστρεφές, αυτάρεσκο και σημειολογικά χοντροκομμένο από την προηγούμενη συνεργασία τους.
«Alpha» της Ζουλιά Ντικουρνό
Στα μάτια πολλών η Ντικουρνό οφείλει να υποστηρίξει έναν από τους πιο αμφιλεγόμενους Χρυσούς Φοίνικες του 21ου αιώνα, το «Titane» αυτά, όμως, είναι περισσότερο για εσωτερική κατανάλωση. Το σινεμά της σίγουρα δεν περνά απαρατήρητο. Εδώ ακολουθεί 11χρονη σε φανταστική πόλη, εμπνευσμένη από τη Νέα Υόρκη των ‘80s, ενώ ξεσπά η επιδημία του AIDS. Αναμένουμε με επιφυλάξεις, αλλά όχι με αποστροφή.
«The Phoenician Scheme» του Γουές Άντερσον
Λίγα λόγια, πολλά παστέλ και αχανές καστ, η επιστροφή του Γουές Άντερσον δεν θέλει πολλές συστάσεις, όπως πάντα χάνει στη λεκτική της σύνοψη της. Οι λάτρεις έχουν ήδη βουτήξει στις πισίνες με τις ροζ σαμπάνιες, οι λοιποί έχουμε εμψυχωθεί από ένα τρέιλερ που χωρίς να λοξοδρομεί εικαστικά γεννά πολλές ελπίδες.
«Renoir» της Τσι Χαγιακάουα
Μετά το «Πλάνο 75», που συγκίνησε και στην Ελλάδα, η Γιαπωνέζα Χαγιακάουα επιστρέφει με την δεύτερη ταινία της που πραγματεύεται μια ιστορία ενηλικίωσης και ανάρρωσης οικογενειακού τραύματος. Μένει να δούμε που χωρά η αναφορά, αν υπάρχει, στο όνομα του μέγιστου του γαλλικού κινηματογράφου, το οποίο υποθέτουμε πάντως αρκεί για να κάνει δεκτή μια ταινία στο Διαγωνιστικό των Καννών. Δικαίως.
Ταινία Έναρξης
«Leave One Day» της Αμελί Μπονίν
Εκτός Διαγωνιστικού
«Επικίνδυνη Αποστολή: Η Έσχατη Τιμωρία» Κρίστοφερ Μακουάρι
«The Coming of the Future» του Σεντρίκ Κλαπίς
«Vie Privée» της Ρεμπέκα Ζλοτόφσκι
«The Richest Woman in the World» του Τιερί Κλιφά
Ένα Κάποιο Βλέμμα (Un Certain Regard)
«The Mysterious Gaze of the Flamingo» του Ντιέγκο Σέσπεδες
«My Father’s Shadow» του Ακινόλα ντέιβις Τζ.
«Urchin» του Χάρις Ντίκινσον
«Meteors» του Ουμπέρτ Σαρουέλ
«A Pale View of Hills» του Κέι Ισικάουα
«Pillion» του Χάρι Λάιτον
«L’inconnue de la Grande Arche» του Στεφάν Ντεμουστιέ
«Aisha Can’t Fly Away Anymore» του Μόραντ Μοσταφά
«Once Upon a Time in Gaza» των Άραμπ Νάσερ, Τάρζαν Νάσερ
«The Plague» του Τσάρλι Πόλινγκερ
«Heads or Tails?» των Αλέσιο Ρίγκο δε Ρίγκι, Ματέο Ζόπις
«Homebound» του Νιράτζ Γκαϊγουάν
Ειδικές Προβολές
«Bono: Stories of Surrender» του Άντριου Ντομινίκ
«Tell Her That I Love Her» του Κλοντ Μίλερ
«The Magnificent Life of Marcel Pagnol» του Σιλβάν Σομέ
«Dolloway» του Γιαν Γκοζλάν
Cannes Premiere
«Splitsville» του Μίκαελ Άντζελο Κοβίνο
«Connemara» του Άλεξ Λουτζ
«The Disappearance of Josef Mengele» του Κιρίλ Σερεμπρένικοφ
«Orwell» του Ραούλ Πεκ
«The Wave» του Σεμπαστιάν Λέλιο
Midnight
«Songs of the Neon Night» του Τζούνο Μακ
«Exit 8» του Γιαν Γκοζλάν