Το 13ο ανάγνωσμα που εξέδωσε ποτέ ο Στίβεν Κινγκ, αν συμπεριλάβεις και τα έργα με το ψευδώνυμο, δεν απολαμβάνει ίσως ιδιαίτερης φήμης ανάμεσα στους λάτρεις του λογοτεχνικού του σύμπαντος. Χαίρει όμως λατρευτικότητας στην κινηματογραφική του εκδοχή, που μάλιστα σκαρώθηκε και βγήκε στο άψε σβήσε από τον Τζον Κάρπεντερ, την ίδια χρονιά της έκδοσης του βιβλίου. Έτσι γίνεται - στην περίπτωση που κάποιος διερωτάται. Και μάλιστα ο Κάρπεντερ το έκανε έτσι για να σβήσει την δυσάρεστη εμπορική πορεία της «Απειλής». Πήγε όντως καλύτερα (21 εκατομμύρια αντί 13!) και μαζί με το «Starman» της επόμενης χρονιάς θα ήταν η τελευταία εισπρακτική αναλαμπή του δημιουργού. 

Εν πάση περιπτώσει, 38 χρόνια μετά εκείνη την ταινία, έχουμε reboot, αυτή τη φορά από τον Μπράιαν Φούλερ, της φήμης των American Gods, Dead Like Me, Wonderfalls και Hannibal - αναφερόμαστε στην τηλεοπτική σειρά, όχι την ταινία του Σκοτ. Θα είναι το σκηνοθετικό του ντεμπούτο, ως σήμερα «περιορίστηκε» σε παραγωγή και σεναριογραφή, και θα συμβεί για λογαριασμό της Sony και της αρμόδιας Blumhouse.

Θυμίζουμε ότι η ιστορία του βιβλίου πραγματεύεται την σχέση ενός εφήβου (ο αναντικατάστατος Κιθ Γκόρντον στην ταινία του '83) με μια κατακόκκινη, έμψυχη, Πλίμουθ, που πέραν της ικανότητας αυτοΐασης από λογιών ατυχήματα, περνάει πάνω από τα πτώματα όσων εχθρεύονται αυτήν ή τον οδηγό της. Ως εκ τούτου έχουμε μια τέλεια παραβολή πάνω στην εφηβεία, την ενηλικίωση, την επανάσταση και το υπερφυσικό, όλα στη σούμα του Κινγκ πάντα, που θα έχει ενδιαφέρον πώς (ή αν) θα μεταφερθεί από την αναλογική εποχή του βιβλίου στην ψηφιακή, ολότελα διαφορετική, σημερινή περίσταση.

Ως τότε εμείς ξαναβλέπουμε φετιχιστικά περιπαθώς foreverr my darling...

...και βέβαια την ταινία του 1983...