Στα σημαντικά: Είναι χαρά μας να διαβάζουμε ότι κάπου στον κόσμοι οι σινεφίλ θα μπορούν να διαβάζουν σε έντυπη μορφή κείμενα για το σινεμά και χαιρετίζουμε το «The Metrograph» - κι ας κυκλοφορεί δυο φορές τον χρόνο. Το έντυπο μένει και σταδιακά, καθώς γίνεται σπανιότερο, φαίνεται να αποκτά και μεγαλύτερη βαρύτητα – προσοχή, δεν τη συγχέουμε με τη δημοφιλία.
Στα ακόμα πιο σημαντικά: Το πρώτο του τεύχος περιέχει σπάνια συνέντευξη του Κλιντ Ίστγουντ για το σύνολο της καριέρας του. Είναι δε η πρώτη συνέντευξη που δίνει ο σκηνοθέτης με αφορμή την κυκλοφορία του «Juror #2» - το είδαμε, πρόκειται για σπουδαία ταινία, μέγιστη αμαρτία που δεν θα κυκλοφορήσει στις περισσότερες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της δικής μας. Το Indiewire δημοσιέυσε αποκλειστικά πολύ μικρά αποσπάσματα της συνέντευξης του σκηνοθέτη στον Νικ Πίνκερτον πριν την κυκλοφορία της.
Σε ερώτηση, λοιπόν, σχετική με τη φιλμική κληρονομιά του, ο Ίστγουντ είπε τα εξής. «Εξαρτάται από το κοινό να το απαντήσει, από τους ανθρώπους εκεί έξω. Εγώ απλώς συνεχίζω. Θεωρώ το σινεμά μια συναισθηματική και όχι διανοητική μορφή δημιουργίας. Έχεις μια ιστορία που κάτι σου λέει, φτιάχνεις μια ταινία από αυτή. Απλώς πρέπει να το τολμήσεις. Κι αν το σκέφτεσαι υπερβολικά, ίσως τη χαλάσεις. Όταν γυρίζω το βλέμμα πίσω και κοιτάζω ταινίες που έχω φτιάξει και αναρωτηθώ “γιατί στο καλό το γύρισα αυτό”, δεν θυμάμαι την απάντηση. Ήταν πριν από πολύ καιρό», είπε ο σκηνοθέτης και συνέχισε φορντικά, ερωτηθείς αν εκτιμά ότι μερικές ταινίες του παρεξηγήθηκαν και προσπεράστηκαν. «Δεν το σκέφτομαι έτσι. Αν εγώ είμαι ευχαριστημένος με την ταινία, είναι εντάξει. Αν κάποιος εκεί έξω έχει άλλα συναισθήματα γι' αυτή, είναι δικά του συναισθήματα. Σίγουρα έχω γυρίσει και κάποιες απογοητεύσεις. Δεν στέκομαι εκεί».
Αναμένουμε να διαβάσουμε ολόκληρη τη συνέντευξη, όταν δημοσιευτεί και ελπίζουμε σε αλλαγή πλάνων, ώστε να δει ο κόσμος το «Juror #2» στις αίθουσες - είναι ταινία για πολλά εισιτήρια.