Το ξέρατε ότι υπάρχουν έξι (6) Home Alone; Υπάρχουν. Κι αν δεν είστε τίποτα μαρκαρισμένοι σε ασφυκτικό man to man γονείς δεν θα έχετε δει πάνω από δύο. Ή, αν δεν είστε τέκνα γονέων που αρνήθηκαν να ξεχάσουν τη χαρά 1990-1992, των δύο πρώτων ταινιών, και σας έβαλαν να δείτε και τα υπόλοιπα. Χλωμό αυτό.
Τέλος πάντων δύο είναι οι ταινίες αυτού του κάποτε ιερού franchise, τουλάχιστον με την έννοια της χριστουγεννιάτικης σινε-ιεροσύνης. Οι άλλες είναι βλακείες, ναι τις έχω επιχειρήσει. Οι παλαιοκριτικοί δεν γούσταραν ούτε τις δύο πρώτες, αλλά γι' αυτό τους λέμε παλαιοκριτκούς. Εκ των οποίων δύο πρώτων, η πρώτη ήταν ένα θαυματάκι του Κρις Κολόμπους, που δι' αυτής ξέφυγε κάπως και από την σπληλμπεργκική σκιά, κάνοντας την παιδική κωμωδία που μπορούσαν να δουν όλοι και να περάσουν τέλεια. Μπορούσαν, έγραψα, και το στηρίζω. Σήμερα ένας Θεός ξέρει τι χριστουγεννιάτικα βάζουν και βλέπουν οι γονείς και τα κλωνάρια τους.
Τώρα ο Μακόλεϊ Κάλκιν, 45 ετών πλέον και μακριά από την βιομηχανία πρακτικά εδώ και 30 χρόνια, έχει μια τίμια πρόταση για σίκουελ. Τίμια και άσχετη. «Είχα μια ιδέα. Είμαι χήρος ή διαζευγμένος. Μεγαλώνω παιδί και τα παρόμοια. Δουλεύω πολύ και δεν δίνω και πολλή σημασία στο παιδί μου, το οποίο τα παίρνει και με κλειδώνει έξω από το σπίτι. Και δεν με αφήνει να μπω και μου βάζει διαρκώς παγίδες. Και το σπίτι γίνεται μια μεταφορά της σχέσης μας. Πρέπει να βρω τον δρόμο για την καρδιά του από την αρχή.»
Ο Κέβιν πρέπει να ξαναβρεί τον γιο του Κέβιν που θέλει να είναι μόνος στο σπίτι από τον Κέβιν που κάποτε ήταν κι αυτός μόνος στο ίδιο σπίτι (ώστε να έχουμε και nostalgia factor) επειδή είχε γονείς κάπως σαν αυτόν, και τον ξέχασαν. Μοιάζει με σχέδιο όλο αυτό, είμαι αρκετά θύμα για να ακούω κάτι που θα έβλεπα. Αλλά δεν θα γίνει ποτέ. Είναι εντελώς άσχετο με το πνεύμα του franchise και εντελώς meta στην καλύτερη περίτπωση για να αντιμετωπίσει την θυέλλα της βαθιάς εισιτηριακής σιωπής που θα πέσει στο box office. Και ο Κρις Κολόμπους έχει από καιρό πριν πει ότι έχει «μηδενικό ενδιαφέρον για σίκουελ» και «δεν μπορείς να αιχμαλωτίσεις εκ νέου την ατμόσφαιρα». Σωστά όλα.
Εκτός βέβαια εάν στους ιλαροτραγικούς καιρούς που ζούμε ο νεότευκτος παίκτης του Χόλιγουντ, που εκτελεί και χρέη Προέδρου των ΗΠΑ αυτή την εποχή, και κάποτε έκανε και ένα πέρασμα από την δεύτερη ταινία, αποφασίσει για να την σπάσει στον Κολόμπους (επειδή θέλησε διακαώς να κόψει την σκηνή του από την ταινία, προσφάτως) να ξαναπιέσει στούντιο να την γυρίσουν. Μην ξεχνάμε, άλλωστε ότι το franchise ανήκει πια στην Disney, και το Στούντιο του Ποντικιού δείχνει ορκισμένο να επιστρέψει στις συντηρητικές του καταβολές.
