Τα πολλά λόγια είναι (κάποιες φορές) φτώχεια και το σινεμά του Ντάριο Αρτζέντο το ξέρει πιο καλά. Τόσο καλά που οι στιγμές των διαλόγων να είναι οι (συχνά άθλια) διαδικαστικές του σινεμά του, ενός σινεμά τόσο χτυπητά (κι αιματηρά) εστετίστικου, τόσο δραματικά αλλοτινού, αφού ο ακηνοθέτης είναι συστηματικά ντεφορμέ (μόνο οι λάτρεις βλέπουμε τρυφερά έργα όπως το κλείσιμο της τριλογίας με τη «Μητέρα των Λυγμών» ή, κάπως, τις προσθήκες του στο Masters of Horror ή τον «Χαρτοπαίκτη»), που πλέον ο Αρτζέντο είναι υπόθεση σημερινών 50άρηδων και βάλε. Το λιγότερο.

Κι όμως, επιμένουμε. Άμα κάποιος σου πηγαίνει, σου πηγαίνει, ακόμα και οι χείριστες στιγμές του (έχει πολλές), έχουν κάτι, κάποια αγγίγματα, που δεν κάνουν βέβαια την ταινία καλή, την κάνουν όμως φετιχιστικό αντικείμενο εκτίμησης.

Ο Ντάριο λοιπόν επιστρέφει με τα «Dark Glasses». Ήρωές του «μια εκδιδόμενη που τυφλώνεται κατά την επίθεση ενός serial killer σε ένα νεαρό Κινέζο» και οι δυο τους θα γίνουν μανιασμένοι διώκτες του παρανοϊκού δολοφόνου. Η Ιλένια Παστορέλι θα είναι η τυφλή εργάτρια του σεξ-vigilante, ο Άντρεα Ζανγκ ντεμπουτάρει, η Asia βέβαια σε υποστηρικτικό ρόλο και ορίστε το teaser και η ιταλική αφίσα, ενός εκ των λόγων που είμαστε χαρούμενοι το 2022. Κι ας μην αποδειχθεί καλό - το έργο, όχι το 2022.