0 59χρονος Τίκβερ είναι αυτή η παράξενη περίπτωση δημιουργού που τον ξέρουν όλα τα φεστιβάλ του κόσμου, αλλά δεν τον αγαπούν και ολόψυχα μιας και έχει λοξοκοιτάξει συχνάκις προς το mainstream. Κλασική περίπτωση το «Cloud Atlas», μια τεράστια αποτυχία του καιρού της, οριζοντίως και καθέτως, που γνωρίζει μια επανεξέταση τον τελευταίο καιρό. Ο Τίκβερ, ανάμεσα στα ωραία του, είναι και ένας από τους δημιουργούς που συνθέτουν και την μουσική των ταινιών τους (παρέα με τον Τζόνι Κλίμεκ), όντας σε ένα κλαμπ που δεν έχει και λίγους αξιοσημείωτους (Ίστγουντ, Τσάπλιν, Αμενάμπαρ, Κάρπεντερ).
O υπογράφων του έχει αδυναμία, τόσο για την «Λόλα» (που μας γνώρισε και την Φράνκα Ποτέντε, σημαντικό), όσο και για ταινίες του που δεν απολαμβάνουν κάποια ιδιαίτερη θέρμη από κοινό ή κριτικούς όπως τα «Άρωμα», «International» και βέβαια ο «Παράδεισος», που τον συνδέει και με τον Κριστόφ Κισλόφσκι κι αυτό αυτομάτως σημαίνει τον ουρανό με τ' άστρα.
Τώρα επιστρέφει στο Βερολίνο του - μην ξεχνάμε και το «Babylon Berlin» του τόσα χρόνια - που έχει κατ' εξαίρεση ένα φεστιβάλ να τον αγαπά.
Κι επιστρέφει με το «The Light», ένα δράμα τοποθετημένο στη σύγχρονη Γερμανία, με πρωταγωνιστές τους Λαρς Άιντινγκερ, Νικολέτε Κρέμπιτς και Τάλα αλ Ντιν. Η Τρίσια Τατλ, διευθύντρια της Μπερλινάλε, ισχυρίζεται ότι με το που το είδαν «ήθελαν να το έχουν για άνοιγμα του Φεστιβάλ»: «Ο Τομ Τίκβερ βρίσκει ομορφιά και χαρά στον κατακερματισμένο κόσμο μας, αιχμαλωτίζοντας μαγικά στην οθόνη την ουσία της σύγχρονης ζωής», λέει.
Με την σειρά του ο Τίκβερ είναι «στο φεγγάρι» από τη χαρά του - «Η Μπερλινάλε είναι το φεστιβάλ της ζωής μου», λέει. Αυτή είναι η τρίτη φορά που ανοίγει το Βερολίνο ο σκηνοθέτης, η πρώτη ήταν με τον «Παράδεισο» και η δεύτερη με το «International», στα 2002 και 2009 αντίστοιχα.
Η 75η διοργάνωση θα λάβει χώρα από τις 13 έως τις 25 Φεβρουαρίου και ο Τοντ Χέινς, όπως έχουμε ήδη γράψει όταν μαθεύτηκε, θα προεδρεύσει της διεθνούς κριτικής επιτροπής.
