Θέλει κότσια για να ξεκινήσει κανείς την ταινία του με μια γυναίκα πεσμένη στο πάτωμα, πασαλειμμένη με τις ίδιες της τις ακαθαρσίες, ενώ ο άντρα της περιφέρεται γυμνός στη γειτονιά, ευρισκόμενος στα τελευταία στάδια του Αλτζχάιμερ. Κότσια για να μην χάσει το ήδη γενναίο κοινό που έχει αποφασίσει να κόψει εισιτήριο σε μια τρίωρη ταινία που λέγεται «Πεθαίνοντας» («Sterben»). Ο Ματίας Γκλάσνερ όμως έχει στομάχι από ατσάλι και την απαιτούμενη σεναριογραφική βιρτουζιτέ για να αναδυθεί από το πιο βαθύ σκοτάδι, προκαλώντας μικρές κωμικές αναφλέξεις στον ουρανό της απελπισίας. 

Ο Τομ (ένας υπέροχος Λαρς Άιντινγκερ) είναι ένας επιτυχημένος μαέστρος που του αρέσει να κοροϊδεύει τον εαυτό του. Δέχεται να μεγαλώσει το παιδί της πρώην του, η οποία όμως δεν έχει σκοπό να βγάλει από την εξίσωση τον τυχάρπαστο βιολογικό πατέρα. Δέχεται να ανεβάσει την πιο σημαντική παράσταση της ζωής του με έναν καταθλιπτικό και μάλλον βίαιο συνεργάτη που υπονομεύει το επαγγελματικό του γόητρο σε κάθε πρόβα. Τα αστεία όμως τελειώνουν όταν ο πατέρας του πεθαίνει, και ο Τομ αναγκάζεται να έρθει πρόσωπό με πρόσωπο με τη μητέρα του, που παραδέχεται ότι δεν τον αγάπησε ποτέ. Η συγκλονιστική αυτή σκηνή αδειάζει την αρχική συμπόνια που είχαμε νοιώσει για τη γυναίκα των τίτλων και θέτει την ταινία σε μια εντελώς διαφορετική βάση. 

Η αδερφή του, από την άλλη, μια νέα, όμορφη αλλά καταρρακωμένη από το αλκοόλ βοηθός οδοντιάτρου, προσφέρει μερικές στιγμές αυθόρμητου γέλιου, που μοιάζουν να ανήκουν σε κάποια άλλη ταινία, αλλά λειτουργούν ανακουφιστικά. Στο σύμπαν του Ματίας Γκλάσνερ, άλλωστε, κάθε συντριπτική στιγμή έχει ένα σαρκαστικό απόηχο, που μπορεί εκ πρώτης όψεως να μοιάζει με δυσαρμόνια αλλά στο σκοτάδι της αίθουσας, λίγο πριν κατευθυνθεί κανείς προς την έξοδο, βρίσκει αθόρυβα τη θέση του σε μια σχεδόν οπερατική κινηματογραφική σύνθεση που θα αντηχεί στο κεφάλι του για μέρες.    
 
Το cinemagazine.gr ταξιδεύει στο 74o Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου με την Aegean Airlines.