Φαβορί ... με το καλημέρα!

Πρόβλημα! Είτε βλέπεις ταινίες, είτε γράφεις γι αυτές. Στην αίθουσα, η προσοχή αποσπάται δια του φουλαριστού κλιματισμού, καθώς έχεις μόνιμα στον νου σου ποιο άκρο σου θα ξυλιάσει πρώτο από την παγωνιά και θα αποκολληθεί θαρρείς - αλά Σεθ Μπραντλ/Τζεφ Γκόλντμπλαμ στη «Μύγα».

Φαβορί  ... με το καλημέρα!

Πρόβλημα! Είτε βλέπεις ταινίες, είτε γράφεις γι αυτές. Στην αίθουσα, η προσοχή αποσπάται δια του φουλαριστού κλιματισμού, καθώς έχεις μόνιμα στον νου σου ποιο άκρο σου θα ξυλιάσει πρώτο από την παγωνιά και θα αποκολληθεί θαρρείς - αλά Σεθ Μπραντλ/Τζεφ Γκόλντμπλαμ στη «Μύγα».

Οταν γράφεις δε, η έγνοια είναι αλλού, στα σταγονίδια ιδρώτα που κυλάνε από το βλέφαρο και σου καίνε το μάτι - τύφλωση προσωρινή μεν αλλά ολική όσο διαρκεί: η θερμοκρασία στο Λίντο μπορεί να μην ξεπερνά τους 30 βαθμούς, πλην όμως η διαπεραστική υγρασία αγγίζει το 80%.

Όπως και να χει, πάντως, ο σκηνοθέτης Τζον Χίλκοουτ με έκανε γρήγορα να ξεπεράσω τις πολικές θερμοκρασίες στη Sala Perla με τον «Δρόμο» του. Καθηλώθηκα στο χρονικό της πορείας επιβίωσης του 10χρονου αγοριού και του ασθενικού πατέρα του στην ερημωμένη μετα-καταστροφική Αμερική, όπου οι μετρημένοι επιζήσαντες κρατιούνται ζωντανοί δια του κανιβαλισμού, με την ίδια ένταση που είχα καθηλωθεί και στο βραβευμένο μυθιστόρημα του Κόρμακ ΜακΚάρθι, του οποίου η ταινία αποτελεί μια πιστότατη στο πνεύμα διασκευή.

Δεν είναι ευχάριστο το θέαμα, και όσοι ξέρουν το βιβλίο, καταλαβαίνουν τι εννοούμε. Ωστόσο, είναι μια από τις μεστότερες μέσα στην απλότητά τους ταινίες που είδαμε τελευταία. Συγκινητική και στοχαστική μαζί, άκρως δημιουργική σε εικαστικό επίπεδο και φοβερά καλοπαιγμένη - ιδίως από τον Βίγκο Μόρτενσεν.


Καρφωμένο στην οθόνη, όμως, με κράτησε και ο Νίκολας Κέιτζ. Ιδανικά παρακμιακός στον ρόλο του βρώμικου μπάτσου στο αστυνομικό δράμα «Διαφθορά στη Νέα Ορλεάνη», ελεύθερο ριμέικ του «Βad Lieutenant» του Εϊμπελ Φεράρα (1992), με τη δράση μεταφερμένη από τη Νέα Υόρκη στη μετα-τυφώνα Κατρίνα Νέα Ορλεάνη. Το νέο φιλμ υπογράφει ο θρυλικός ημιπαράφρων Γερμανός σκηνοθέτης, Βέρνερ Χέρτζογκ, που πάνω στην τρέλα του ξεχνά συχνά την αφηγηματική συνέπεια που απαιτεί μια ιστορία αστυνομικού μυστηρίου, χαρήκαμε, πάντως, που είδαμε τον Κέιτζ να επιστρέφει με όρεξη στον παλιό, καλό, περιθωριακό εαυτό του, της «Ατίθασης καρδιάς» και του «Αφήνοντας το Λας Βέγκας», μετά από ένα πολυετές ξενέρωμα στο Χόλιγουντ.

Αμφότεροι, και ο Μόρτενσεν και ο Κέιτζ, πιστεύουμε πως θα συζητηθούν για τα βραβεία ανδρικής ερμηνείας στη λήξη του Φεστιβάλ Βενετίας.

Προς το παρόν είναι οι πρώτοι που συζητούνται, μαζί με την Εύα Μέντες, παρτενέρ του Κέιτζ στη «Διαφθορά στη Νέα Ορλεάνη» ως οι μεγάλοι σταρ της Μόστρα και πριν το γκλάμουρ αρχίσει να δονείται για τα καλά με διασημότητες τύπου Τζορτζ Κλούνεϊ, Ματ Ντέιμον, Μάικλ Μουρ ή Ολιβερ Στόουν.


Ρόμπυ Εκσιέλ

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ