Καθώς η φεστιβαλική σεζόν έχει ξεκινήσει επίσημα, με το φεστιβάλ Βερολίνου να διεξάγεται τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, έχει αρχίσει ήδη και η συζήτηση ή μάλλον η παραφιλολογία για το πρόγραμμα των Καννών. Κάποια «σίγουρα» χαρτιά είναι ο Τζάρμους, ο Γουές Άντερσον, ο Λινκλέιτερ λόγω θεματολογίας – έχει κάνει ταινία για τα γυρίσματα του «Breathless»- ίσως και ο Σπάικ Λι, εκτός κι αν το ριμέικ του «High and Low» παραείναι εμπορικό ή δεν βλέπεται.

Μιλώντας για «εμπορικότητα», είναι πια παράδοση για τον Τιερί Φρεμό, τον καλλιτεχνικό διευθυντή του φεστιβάλ, να συμπεριλαμβάνει στο πρόγραμμα του φεστιβάλ κάθε χρόνο και την πρεμιέρα ενός μπλοκμπάστερ του καλοκαιριού εκτός συναγωνισμού. Τα βλέμματα έχουν στραφεί στο «Mission Impossible: The Final Reckoning», με τον Τομ Κρουζ να επιστρέφει στις Κάννες, από όπου είχε λανσάρει και το «Τοp Gun: Maverick». Υπάρχει, όμως, ένα μεγάλο αλλά, που δεν σχετίζεται απαραίτητα με το κατά πόσο η ταινία θα είναι έτοιμη τότε, όπως στην περίπτωση του «F1» του Τζόζεφ Κοζίνσκι. Η απόφαση των παραγωγών να κάνει πρεμιέρα το «Ιντιάνα Τζόουνς: Ο Δίσκος του Πεπρωμένου» στις  Κάννες μάλλον έβλαψε την ταινία, καθώς το πρώτο κύμα κριτικών από την Κρουαζέτ υπήρξε χλιαρό, με το δεύτερο να είναι πολύ θετικότερο, αλλά τη ζημιά στο μεταξύ να έχει γίνει. Και το θέμα είναι ότι, όπως και στην περίπτωση του «Ιντιάνα Τζόουνς», οι «Επικίνδυνες Αποστολές» απευθύνονται πια πρωτίστως σε ένα κοινό μεγαλύτερης ηλικίας, που διαβάζει ακόμα κριτικές. Και, όπως και να το κάνουμε, είναι ρίσκο να προβάλλεις μια ταινία μεγάλου κοινού στις Κάννες, καθώς μερίδα της κριτικής δεν έχει πάει εκεί με ανάλογες διαθέσεις και γίνεται πιο εχθρική απέναντι σε δημιουργίες που, κατά τη γνώμη τους, «δεν έχουν καμία δουλειά να βρίσκονται στις Κάννες».

Είτε προβληθεί στις Κάννες είτε όχι πάντως, το «Mission Impossible: The Final Reckoning» κυκλοφορεί στις αίθουσες στις 22 Μαϊου.