Ίσως οι κριτικές από την Βενετία, όπου η ταινία έκανε τον περασμένο μήνα την πρεμιέρα της, δεν ήταν αποθεωτικές, αλλά και πάλι ήταν θετικότατες. Την ακολούθησαν προβολές στο Τέλουραϊντ και, κυρίως, στο Φεστιβάλ του Τορόντο, όπου η ταινία έκοψε μόλις δεύτερη το νήμα στο Βραβείο Κοινού, βραβείο που όπως καλώς γνωρίζετε και δείκτης των Όσκαρ είναι και ένα ειδικό βάρος «λαϊκής επιτυχίας» για ένα έργο κουβαλά. Καθώς φαίνεται η κομβική για τον οσκαρούχο Μεξικανό ταινία έχει πετύχει και είναι έτοιμη να πάρει τη θέση της στις καρδιές μιας γενιάς σινεφίλ που έχει ειδική σχέση με το σινεμά του.

Στο τρέιλερ έχουμε...αποκαλυπτήρια Ελόρντι, στον ρόλο του Πλάσματος, αφού για πρώτη φορά έχουμε μια καθαρότερη εικόνα της όψης του. Αν μας ρωτάτε, θα μπορούσε να παραμείνει μυστικό, δεν χρειάζεται για όλα να έχουμε εικόνα προτού δούμε το έργο.Η όλη ατμόσφαιρα πάντως είναι μπαροκική, γοτθική κατά το εννοούμενο του ντελ Τόρο, με όλες αυτές τις επιφάνειες και το εξπρεσιονιστικό φως που αγαπά στις ταινίες του, ενώ ομολογουμένως έχει «κοκκινήσει» τον δείκτη εντυπωσιακότητας στο στυλ του, όλα είναι μεγαλύτερα, θεαματικότερα από ποτέ. Αναπτύσσει αντισώματα κανείς σε τόσο οπτικό «θόρυβο», πάντως, πολλές φορές άλλο μεγαλοπρεπές κι άλλο απλώς μεγάλο. Η αισιοδοξία παραμένει μια φορά.

Η ταινία σε 15 μέρες θα βγει σε περιορισμένο κύκλωμα αιθουσών στις ΗΠΑ, και στις 7 Νοεμβρίου θα αποτελέσει εικονίδιο στην Αρχική του Netflix, το οποίο και ποντάρει πάνω του κάμποσα εκατομμύρια views της χρονιάς που διανύουμε.