«Εκανα αυτή την ταινία γιατί ένιωθα ότι η οικονομία μας είναι χτισμένη πάνω σε άμμο, όπου οι πλουσιότεροι μπορούσαν να τη γλιτώνουν ακόμη και με φόνο», δήλωνε ο περιβόητος ντοκιμαντερίστας Μάικλ Μουρ το απόγευμα του Σαββάτου στη συζήτησή του με τον πρόεδρο του επαγγελματικού περιοδικού «Variety» Πίτερ Μπαρτ, που διεξήχθη εν είδει συνέντευξης Τύπου για τη διαγωνιζόμενη για τον Χρυσό Λέοντα ταινία του «Καπιταλισμός: Μια ιστορία αγάπης».
Στόχος του Μουρ αυτή τη φορά είναι το τραπεζικό σύστημα και η ασυδοσία των πολυεθνικών στη μετα - Ρίγκαν Αμερική των 30 τελευταίων χρόνων όπου δισεκατομμύρια δολάρια φορολογουμένων μεταφέρθηκαν διά νομιμοποιημένης απάτης σε ταμεία ιδιωτικών οργανισμών - «η μεγαλύτερη ληστεία στην ιστορία αυτής της χώρας», όπως λέει ο ίδιος.
Δικό του όμως είναι και το φιλμ νουάρ της περασμένης Πέμπτης «Διαφθορά στη Νέα Ορλεάνη» με τον Νίκολας Κέιτζ, που σημαίνει διπλή συμμετοχή του ίδιου δημιουργού στην κούρσα για τον Χρυσό Λέοντα - πράγμα που συμβαίνει για πρώτη φορά στην ιστορία της κινηματογραφικής Μόστρα (αν όχι και σ' αυτή των μεγάλων ευρωπαϊκών φεστιβάλ).
Ξεχώρισε
Πάντως, η ταινία που μοιάζει να έχει ξεχωρίσει στις εντυπώσεις των κριτικών τις πρώτες πέντε μέρες του φεστιβάλ είναι το γερμανο-αυστριακό δράμα «Λούρδη» με τη βραβευμένη Γαλλίδα ηθοποιό Σιλβί Τεστίντ στον ρόλο μίας παραπληγικής γυναίκας που περιμένει το «θαύμα» ανάμεσα στους δεκάδες προσκυνητές των ιερών τόπων της Λούρδης (χωριό στα Πυρηναία, όπου τον 19ο αιώνα υποτίθεται πως σημειώθηκαν πολλαπλές θεάσεις της Παρθένου Μαρίας).
Το αυστηρής αισθητικής φιλμ της Τζέσικα Χάουσνερ, σχόλιο κατά της εκμετάλλευσης της θρησκευτικής πίστης και πάνω στην καταπιεσμένη σεξουαλικότητα, μας κούρασε με τους ληθαργικούς του ρυθμούς και μας έκανε να εγκαταλείψουμε την αίθουσα στη μία ώρα προβολής, υποσχεθήκαμε όμως στον εαυτό μας πως θα επανέλθουμε μετά τους διθυράμβους των συναδέλφων που δεν μετάνιωσαν για την υπομονή τους.
Ρόμπυ Εκσιέλ
