Ο Γούντι Άλεν στηρίζεται στους ηθοποιούς του και δε διστάζει να διατρανώσει σε ανοιχτή επιστολή του που δημοσιεύεται στον Hollywood Reporter ότι – με απλά λόγια- τη μισή επιτυχία στις ταινίες του την οφείλει στη σταθερή συνεργάτη του στο κάστινγκ, Τζούλιετ Τέιλορ, ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα στη βιομηχανία με περισσότερες από τριάντα ταινίες του Γούντι στο ενεργητικό της και πολλές οσκαρικές επιτυχίες στη συνεργασία της με άλλους δημιουργούς – Σπίλμπεργκ, Σκορσέζε, Φρίαρς και Ουίλιαμ Φρίντκιν ανάμεσά τους.
Αυτό το «μανιφέστο» έρχεται να συμπληρώσει την κυκλοφορία στις αμερικανικές αίθουσες του ντοκιμαντέρ «Casting By» που έκανε πρεμιέρα στο πρόσφατο Φεστιβάλ του Τορόντο και προωθεί το αίτημα των υπέυθυνων κάστινγκ για αναγνώριση από την Ακαδημία των Όσκαρ με ειδικό βραβείο που να τιμά τη συμβολή τους στην επιλογή των κατάλληλων προσώπων στην κατάλληλη θέση.
Στο ντοκιμαντέρ διευθυντές κάστινγκ όπως η Τέιλορ, αλλά και οι Μάριον Ντόχερτι και Λιν Σταλμάστερ – ονόματα που κρύβονται πίσω από τα επιτελεία ταινιών όπως «Ο Καουμπόι του Μεσονυχτίου», «Μανχάταν», «Μπόνι και Κλάιντ» και «Πρωτάρης» διεκδικούν κάτι παραπάνω από ένα credit στους τίτλους για την ανακάλυψη ή την ανάδειξη σπουδαίων ηθοποιών σε σπουδαίους ρόλους.
Δείτε στη συνέχεια την επιστολή του σκηνοθέτη της «Θλιμμένης Τζάσμιν» λίγους μόνο μήνες πριν από την (αδιαπραγμάτευτη) παρουσία της φετινής μούσας του, Κέιτ Μπλάνσετ, στην οσκαρική πεντάδα καλύτερης ερμηνείας.
«Στην περίπτωσή μου πραγματικά ο διευθυντής κάστινγκ είναι ένα ζωτικό κομμάτι στη δημιουργία της ταινίας. Η ιστορία μου δείχνει ότι οι ταινίες μου είναι γεμάτες από υπέροχες ερμηνείες ανδρών και γυναικών ηθοποιών τους οποίους δεν γνώριζα και μου τους σύστησε η συνεργάτης μου- υπεύθυνη κάστινγκ, Τζούλιετ Τέιλορ, πιέζοντάς με μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις να κάμψω τις αντιστάσεις μου. Πρόσωπα όπως ο Τζεφ Ντάνιελς, η Μέρι Μπεθ Χερτ, η Πατρίσια Κλάρκσον κι άλλοι ηθοποιοί για τους οποίους δε γνώριζα τίποτα πριν από τη συνεργασία μας. Μια σειρά από ανακαλύψεις και καριέρες συστήθηκε στο κοινό μέσα από την ενέργεια και τη διορατικότητα της διευθύντριας κάστινγκ. Όχι μόνο χρησιμοποίησα τη Μέριλ Στριπ για ένα μικρό ρόλο στο «Μανχάταν» όταν ήταν ακόμα σχετικά άγνωστη, αλλά στην καλύτερη ακόμα περίπτωση, η συνεργάτης μου βοήθησε να ξεκινήσει η καριέρα ηθοποιών όπως η Μάριελ Χέμινγουεϊ και η Νταϊάν Γουίστ, μια ηθοποιός εντελώς άγνωστη σ’ εμένα, αλλά γνωστή στη Τζούλιετ Τέιλορ. Είμαι ιδιαίτερα δύσκολος στο πεδίο του κάστινγκ γιατί η όλη διαδικασία μου προκαλεί ανία και ενόχληση. Αν ήταν στο χέρι μου, θα καταλήγαμε να χρησιμοποιούμε την ίδια ομάδα ηθοποιών σε όλες τις ταινίες μου, είτε ταιριάζουν είτε όχι. Όσο όμως κι αν δυσανασχετούσα, η Τζούλιετ με υποχρέωσε να συναντήσω και να παρακολουθήσω τη δουλειά πολλών νέων ανθρώπων και να τους προσφέρω ένα ρόλο στην ταινία μου χωρίς καμιά άλλη εγγύηση, παρά μόνο τη δική της ένθερμη σύσταση. Επειδή ακριβώς οι ταινίες μου δε διαθέτουν ειδικά εφέ και περιστρέφονται αποκλειστικά γύρω από τα ανθρώπινα όντα, το σωστό κάστινγκ είναι απόλυτη προϋπόθεση. Χρωστώ ένα μεγάλο μέρος της επιτυχίας των ταινιών μου σε αυτή την αναλυτική διαδικασία του κάστινγκ, που παραδέχομαι ότι δε θα ήταν η ίδια αν έπρεπε να την κάνω μόνος. Θα ήθελα να προσθέσω ανεκδοτολογικά ότι παρά την ισχυρή μου πεποίθηση ότι ποτέ δε θα μπορούσα να πείσω λαμπερά ονόματα όπως τους Σολ Μπέλοου, Μάρσαλ ΜακΛούαν, Σούζαν Ζόνταγκ και Μάγιορ Κοχ να δουλέψουν στις ταινίες μου, η αυτοπεποίθηση και η επιμονή της υπεύθυνης του κάστινγκ αποδείχτηκε πιο ακριβής και κατέληξα αναπάντεχα να έχω κοντά μου αυτές τις προσωπικότητες».
Ειλικρινά, Γούντι Άλεν.
