Είχε το όνομα ενός Άγγλου γίγαντα της Λογοτεχνίας, όμως ο ίδιος ήταν ιθαγενής της Αμερικής. Ανήκε στην φυλή Oneida, λαός που ζούσε στην πολιτεία της Νέας Υόρκης, στα χρόνια του όμως πια ήταν (όπου και γεννήθηκε) σε Καταυλισμό στο Οντάριο του Καναδά. Ενεπλάκη από νωρίς με το Θέατρο και γρήγορα με τον κόσμο της Ψυχαγωγίας, κάνοντας Τηλεόραση από τις αρχές της δεκαετίας του '80.

Η παραγωγή του «Χορεύοντας με τους Λύκους», και η επιλογή του από τον Κόστνερ στα τέλη του '80, είναι ασφαλώς το σημείο καμπής της καριέρας του, χαρίζοντάς του άμεση αναγνώριση, βραβευτικές τιμές, οσκαρική υποψηφιότητα και από εκεί έπειτα μια σωρηδόν απαίτηση από χολιγουντιανές παραγωγές, με τον τρόπο του τότε όμως, περισσότερο σαν συμπληρωματικός/υποστηρικτικός ηθοποιός. Παρότι σε σχέση με σήμερα αυτό φαντάζει κάπως αναχρονιστικό, στα χρόνια εκείνα έπαιζε τον ιστορικό του ρόλο, εξοικειώνοντας με διαφορετικές φυσιογνωμίες και προλειαίνονας το έδαφος για την σημερινή ορατότητα. 

Στα '90ς διέπρεψε στο «Thunderheart», γραμμένο στα μέτρα του και δίπλα στον Βαλ Κίλμερ, ωραία ταινία, το '94 ήταν στο «Maverick» του Ντόνερ (και παίρνει κάμποση λάμψη) και την αμέσως επόμενη χρονιά ντετέκτιβ στο 3ο «Die Hard» που έτσι είχε Λευκό, Μαύρο και ιθαγενή Αμερικανό στους πρώτους ρόλους, ενώ το 1999 βρισκόταν και στο μαγικό καστ του περίλαμπρου «Green Mile» του Φρανκ Ντάραμποντ.

Σπάνια βλέπεις «άδειες» χρονιές στο διάβα του, περισότερο όσο ερχόμαστε στις μέρες μας, αν και κοιτάζοντας παρατηρεί κανείς ότι υπάρχουν τέσσερεις ταινίες στο 2024 και πέντε το 2025, ενώ και ο Τέιλορ Σέρινταν τον χρειάστηκε στα «1883» και «Tulsa King» του λίαν προσφάτως. Όλα αυτά παρότι ο άνθρωπος ήταν επί μακρόν ασθενής. Ησύχασε πια, έπαιξε τον ρόλο του επάξια, μας τίμησε και τον τιμούμε.