Εκτός από το κλασικό ερώτημα του γιατί πρέπει να το δούμε κι αυτό σε σύγχρονη εκδοχή, μπορεί να αναρωτηθεί κανείς και το γιατί η Λόπεζ, η οποία δεν έχει ακόμα πείσει για την κωμική της φλέβα, επιλέχθηκε για ένα ρόλο που αν μη τι άλλο έχει ταυτιστεί με μια γνήσια comedienne (να σημειώσουμε ότι το πρώτο όνομα που είχε πέσει στο τραπέζι για το ρόλο ήταν αυτό της Κάθριν Χέιγκλ).
Η ηρωίδα της παλιάς ταινίας που σκηνοθέτησε ο Γκάρι Μάρσαλ, είναι μια κακομαθημένη και σνομπ γυναίκα ? rich bitch- που όταν πέφτει στη θάλασσα από το πολυτελές της γιοτ, σώζεται από τον ξυλουργό που δούλευε στο σκάφος της. Αυτό θα ήταν έως και συγκινητικό, αν η κυρία δεν κατέληγε με αμνησία και ο εργάτης την έπειθε στο νοσοκομείο ότι είναι η ... γυναίκα του και μητέρα των τεσσάρων παιδιών του!
Αν για την εποχή της η ταινία έκανε πολλούς να γελάσουν, σήμερα χρειάζεται ένα καλό σκηνοθέτη, έναν Τζέραρντ Μπάτλερ για πρωταγωνιστή (δεν υπάρχει τέτοια φημολογία, πρόκειται για ... δική μας πρόταση στη Sony) και μάλλον όχι τη Τζένιφερ Λόπεζ. Α.Ν