Μπορεί η παρουσία της Μέριλ Στριπ επί σκηνής των βραβείων Crystal+Lucy να είχε ως στόχο να παρουσιάσει ένα ειδικό βραβείο για την συνάδελφο και φίλη της, Βαϊόλα Ντέιβις, αλλά η Αμερικανίδα ηθοποιός άδραξε την ευκαιρία της, έτσι κι αλλιώς ευαισθητοποιημένης σε θέματα φύλου, βραδιάς για να διαμαρτυρηθεί για την δυσμενή θέση των γυναικών στο Χόλιγουντ, και σαν αποτέλεσμα μονοπώλησε τους σημερινούς τίτλους των μεγαλύτερων εντύπων του χώρου και μη.
Αντί να πάρει την παραδοσιακή οδό του προφανούς και χιλιοειπωμένου επιχειρήματος για αυτονόητη ισότητα, όμως, η Στριπ μίλησε πολύ πιο ρεαλιστικά, τονίζοντας ότι αυτές που χαρακτηρίζονται 'γυναικείες' ταινίες έχουν αποδειχθεί πολλές φορές πολύ πιο αξιόπιστες επενδύσεις από τα υποτίθεται σίγουρα χαρτιά – και δήλωσε την έκπληξή της που αυτό είναι κάτι που δεν μοιάζει να συνειδητοποιεί το τόσο διψασμένο για κέρδη Χόλιγουντ.
Κάνοντας αρχικά μια αναφορά στα «σοκαριστικά στατιστικά» της περιορισμένης παρουσίας των γυναικών στην κινηματογραφική βιομηχανία (μόλις «το 7-10% των σκηνοθετών, παραγωγών, σεναριογράφων, και διευθυντών φωτογραφίας όποιας χρονιάς»), η Στριπ σημείωσε ότι αυτό συμβαίνει «παρόλο που τα τελευταία πέντε χρόνια πέντε μικρές ταινίες για γυναίκες έχουν κερδίσει πάνω από 1,6 δισεκατομμύρια δολάρια: οι «Υπηρέτριες», η «Σιδηρά Κυρία» (απίστευτο κι αν ακούγεται), οι «Φιλενάδες», το «Μamma Mia!» και το «Ο Διάβολος Φορούσε Πράντα». Όπως καταλαβαίνετε, τα προβλήματά τους ήταν μεγάλα γιατί κόστισαν ελάχιστα σε σχέση με τις ακριβές αποτυχίες…Ας μιλήσουμε για τη «Σιδηρά Κυρία». Κόστισε 14 εκατομμύρια δολάρια και έφερε εισπράξεις 114 εκατομμυρίων. Καθαρό κέρδος! Γιατί, λοιπόν; Γιατί; Δεν θέλουν τα λεφτά;!». Και συνέχισε: «Η [συγγραφέας] Άλις Γουόκερ έχει πει ότι συνήθως οι άνθρωποι εγκαταλείπουν την δύναμή τους επειδή πιστεύουν ότι δεν έχουν δύναμη. Είναι σαν να ακούς ότι μια γυναίκα δεν παίρνει αύξηση γιατί δεν την ζητά. Είναι απίστευτο!»
Τα εύστοχα σχόλια της Στριπ, που συνηθίζει τέτοιου είδους παρεμβάσεις και ειδικά την περίοδο προώθησης της «Σιδηράς Κυρίας» τόνισε τις ενίοτε σεξιστικές τάσεις των κριτικών της ταινίας, έρχονται μετά από ένα δύσκολο διάστημα για ταινίες-μαμούθ: και η «Ναυμαχία» και το «John Carter» κατέρρευσαν στο αμερικανικό box office, απειλώντας να πάρουν μαζί τους και τα στούντιο παραγωγής τους εξαιτίας των τεράστιων προϋπολογισμών τους. Παρόλ' αυτά, φαίνεται ότι θα χρειαστούν πολλά ακόμη χρόνια και αναπάντεχες εμπορικές επιτυχίες για να αλλάξουν οι πρακτικές του Χόλιγουντ, που εξάλλου δεν διαφέρουν καθόλου από την συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων παγκοσμίως.
Χ.Λ.
