Ο Κεν Λόουτς, που αρνείται να περάσει στην ψηφιακή εποχή και προτιμά να μοντάρει σε πραγματικό φιλμ την ταινία του, διαπίστωσε απώλειες εξοπλισμού, με κάποια μηχανήματα να υπολειτουργούν και την ταινία που συγχρονίζει εικόνα και ήχο να βρίσκεται σε έλλειψη.
Έτσι, απηύθυνε έκκληση μέσω του Screen Daily σε μοντέρ και κατόχους τεχνικού κινηματογραφικού εξοπλισμού, λέγοντας: «ψάχνουμε παντού να βρούμε αν υπάρχει πουθενά αποθέματα αριθμημένης ταινίας για να επιβεβαιώσουμε ότι το φιλμ είναι συγχρονισμένο», ενώ συμπλήρωσε ότι σε διάστημα δύο εβδομάδων θα έχει ξεμείνει από ό,τι διαθέτει η παραγωγή του.
Και η ανταπόκριση ήταν άμεση, και μάλιστα από μια αναπάντεχη πηγή: η ομάδα μοντάζ της πρωτοπόρου της ψηφιακής τεχνολογίας Pixar, με επικεφαλής τον Στίβεν Μπλουμ, έστειλε 21 μπομπίνες της σπάνιας αυτής ταινίας (όλο της το απόθεμα), μαζί με μια ευχετήρια κάρτα, υπογεγραμμένη από όλη την ομάδα, και ένα σκίτσο των ηρώων της ταινίας «Μπαμπούλες Α.Ε.», Μάικ και Σάλι, χωμένων μέσα σε ένα δωμάτιο μοντάζ γεμάτο με φιλμ.
Αριστερά, το σκίτσο που συνόδευσε το δώρο της Pixar και δεξιά, η φωτογραφία-απάντηση του Λόουτς
Ο Λόουτς ευχαρίστησε δημόσια την Pixar, λέγοντας ότι είναι «ενθουσιασμένος που η Pixar είναι ακόμη ερωτευμένη με την ίδια τεχνολογία όπως κι εμείς, και ελπίζουμε να τους συναντήσουμε κάποια στιγμή», και έστειλε τη δική του φωτογραφία, μαζί με συνεργάτες του, να χρησιμοποιούν ήδη την ταινία.
Η Pixar δεν ήταν η μόνη που απάντησε στην έκκληση του Λόουτς, όμως, και η παραγωγός Ρεμπέκα Ο’Μπράιεν είπε ότι «ευγνωμονούν όλους όσοι ενδιαφέρθηκαν να ψάξουν, είμαστε ενθουσιασμένοι που μπορούμε να ξεκινήσουμε και πάλι».
Η εν λόγω ταινία είναι το «Jimmy’s Hall», η τελευταία - αν μείνει πιστός στις δηλώσεις του- ταινία μυθοπλασίας της καριέρας του, η οποία διαδραματίζεται στην Ιρλανδία του 1930 και αφηγείται την επιστροφή ενός Ιρλανδού κομμουνιστή στη γενέτειρά του, όπου παίρνει την απόφαση να ανοίξει ξανά το κλαμπ που διηύθυνε παλιά.
O Κεν Λόουτς είχε φροντίσει να κάνει γνωστές από τον Αύγουστο τις προθέσεις του να αποχωρήσει από τις ταινίες μυθοπλασίας και να επικεντρωθεί στο ντοκιμαντέρ. «Πάντα σκέφτομαι "ίσως μία τελευταία ακόμα" αλλά πλέον επικρατεί η κοινή λογική. Δε θέλω να συνεχίσω να κάνω σινεμά μέχρι να πει ο κόσμος "για το όνομα του θεού, βούλωσέ το!".
