Ο Τομ Χανκς έχει προ πολλού, ίσως όχι για όλους αλλά για πάντως για πολλούς, περάσει στο στάδιο του μύθου. Υπερβολικά πολλοί αξιαγάπητοι τίτλοι, παρουσίες δικές του, κινηματογραφικές ιστορίες γύρω τους, βραβεία και, πάνω απ' όλα, ο ανθρωπότυπος που υποδύεται, συνιστούν μια καλλιτεχνική γροθιά-δομικό συστατικό της χολιγουντιανής Ιστορίας.

Οπότε και η ερώτηση περί της αγαπημένης του ταινίας, ή των τριών, όπως συμβαίνει στο video podcast που θα δείτε στο τέλος του σημειώματος, έχει βέβαια ενδιαφέρον ποιες θα επιλέξει, έχει ενδιαφέρον και για ποιες θα ήταν οι προτιμήσεις καθενός μας. («Η Γοργόνα», «Το Πράσινο Μίλι» και ο «Κώδικας Da Vinci», επειδή ρωτήσατε τον υπογράφοντα, αναμένουμε και τις δικές σας).

Ο Χανκς, πάντα ο ευγενής χιουμορίστας που ξέρουμε στην δημόσια εκδοχή του, απέφυγε να απαντήσει με κριτήριο καλλιτεχνικό, αντ' αυτού επιλέγοντας να θυμηθεί τις τρεις ταινίες που πέρασε καλύτερα γυρίζοντας. Οπότε πάρτε τα «A League of Their Own» (έπαιζα μπέιζμπολ ένα καλοκαίρι ολόκληρο), «Ναυαγός» (διακοπές με την οικογένεια στα Φίτζι) και, ναι, «Cloud Atlas», αυτή την απίστευτη ταινία-ποταμό των Γουασόφσκι πίσω στο 2012, που πήρε κάμποσες εκθειαστικές κριτικές, περισσότερες μετριοπαθείς (και μερικές ενάντιες με το μαχαίρι στα δόντια), απέτυχε παταγωδώς στα ταμεία και συζητιέται ακόμα ως ένα πιθανά παραγνωρισμένο αριστούργημα. Ας μην υπερβάλλουμε, αλλά ίσως να πρέπει και να το ξαναδούμε, γιατί τότε στην αίθουσα έπρεπε να μας κλείσεις το στόμα με σύρμα - και δεν το λέμε για καλό.