Φαντασμαγορικό τρέιλερ για το «Bardo» του Αλεχάντρο Γκονζάλεζ Ινιάριτου [update]

Ο δις οσκαρούχος σκηνοθέτης μίλησε αποκλειστικά στο IndieWire, μεταξύ άλλων, για το νέο μοντάζ της ταινίας του, που την συντομεύει κατά 22 ολόκληρα λεπτά, αλλά και γιατί είναι αποφασισμένος να μην διαβάσει ούτε μία κριτική μέχρι την ολοκληρωμένη, τελική εκδοχή του έργου του.

Από τον Ηλία Δημόπουλο
Φαντασμαγορικό τρέιλερ για το «Bardo» του Αλεχάντρο Γκονζάλεζ Ινιάριτου [update]

Μια από τις τρεις αιχμές του δόρατος της «μεξικανικής εισβολής» των τελευταίων 20 περίπου χρόνων, ο Ινιάριτου (μαζί με τον Κουαρόν και τον ντελ Τόρο), είναι ένας σκηνοθέτης που ποτέ δεν μασκάρεψε τις μεγάλες του προθέσεις και την, ενοχλητική για κάποιους, καλλιτεχνική ιδιοπεριστροφή. Σχεδόν από κάθε δημιουργό την περιμένεις (ο Τσάπλιν, ο Φελίνι, ο Μπέργκμαν - για να πιάσουμε μερικούς πανίσχυρους), και καθένας τους πρέπει να ήξερε και να ξέρει ότι η ετοιμότητα των κριτικών αντανακλαστικών για περιπτώσεις σαν κι αυτές είναι με την καραμπίνα στο χέρι. Θεμιτό.

Το «Bardo» (και οι τρεις ώρες του) δεν ενθουσίασαν στην Βενετία, για την ακρίβεια οι εντυπώσεις ήταν από μετριασμένες έως αποθαρρυντικές. Ο Λουκάς Κατσίκας το βρήκε «ναρκισσιστικό», «πομπώδες», «εκτελεσμένο με την λογική ενός magnum opus, όπου όλα ηχούν μεγαλόστομα», αν και αντιλητπά αξιοζήλευτο σε επίπεδο εικόνας και τεχνικών.

Με έναν τίτλο τυπικό του δημιουργού (Bardo, False Chronicles of a Handful of Truths - η Λίνα Βερτμίλερ κάπου θα χαμογελά), ο Ινιάριτου μιλώντας στο IW, κάπου στο ογκώδες Εγώ του πρέπει να ξέρει ότι το πράγμα δεν έχει πάει πολύ καλά και μνημονεύει τη σημασία που έχει να βλέπεις το έργο σου με ζωντανό κοινό.

Βλέποντάς το ανάμεσα σε 2.000 ανθρώπους στην Βενετία λοιπόν κάτι πρέπει να συνέβη, γιατί προτού καταφθάσει στο Σαν Σεμπαστιάν, όπου θα προβληθεί σύντομα το έργο, ξαναμπήκε στο μοντάζ, έβαλε μια καινούργια σκηνή, αλλά αφαίρεσε 22 ολόκληρα λεπτά, φτάνοντάς το στις δυόμισι ώρες.

Η ταινία, που ακολουθεί έναν επιτυχημένο δημοσιογράφο και σκηνοθέτη στην επιστροφή του στο πάτριο Μέξικο Σίτι μετά από χρόνια στις ΗΠΑ, είναι ένα σουρεαλιστικό ταξίδι που ακούγεται πώς είναι πολύ δύσκολο να περιγράψεις σε μία πρόταση. Η αυτοβιογραφία συμπλεκόμενη με την περίπλοκη ιστορία του Μεξικό, ας πούμε εμείς, χωρίς να έχουμε δει το έργο, ότι θα πρέπει να είναι το ζητούμενο. Άμα δείτε το τρέιλερ όμως, πανδαισιακό πράγματι, θα καταλάβετε ότι η ταινία είναι στοίχημα και η λογική της φαντασμαγορικά κινηματογραφική. Ψηλά ο πήχης.

Όσο για τις ανάμικτες εντυπώσεις ο Ινιάριτου, ως αναμένεται από έναν άνθρωπο του βεληνεκούς του εγώ του, δεν θορυβείται ορατά. Δεν διαβάζει ούτε μία, ή έτσι δηλώνει, συμπληρώνοντας ότι «κανείς δεν γνωρίζει καλύτερα από εμένα τι ενώνει τις τελείες και πώς αυτές λειτουργούν καλύτερα». Και συμπληρώνει: «Η διαδικασία του μοντάζ είναι συνεχιζόμενη. Θα συνεχίσω να το επεξεργάζομαι μέχρι την ημερομηνία της διανομής του, ώστε να πάρω το καλύτερο φιλμ που μπορώ. Ποτέ δεν τελειώνεις μια ταινία, απλώς οι υποχρεώσεις λένε ότι πρέπει να την παραδώσεις για διανομή».

Δείτε λοιπόν εδώ το ομολογουμένως εντυπωσιακό πρώτο τρέιλερ, αν αυτό λέει κάτι βέβαια, και εδώ μπορείτε να αναγνώσετε το αναλυτικό άρθρο του IndieWire με πολλά και ενδιαφέροντα.

[UPDATE] Στη συνέχεια ακολουθεί το δεύτερο τρέιλερ της ταινίας, που κυκλοφόρησε 24 Οκτωβρίου και προωθεί το νέο, πιο σύντομο, cut.