Χρηματοδοτούμενο με τη μέθοδο του crowd-funding και προϊόν της αυτοθυσίας των δημιουργών του, το αποκαλυπτικό ντοκουμέντο προσπαθεί να αφυπνίσει αλλά και να κινητοποιήσει το κοινό απέναντι στις απάνθρωπες συνθήκες που με σοκαριστική αμεσότητα καταγράφει.
Φωτορεπόρτερ του BBC, του Channel 4 και του ITV και με εμπειρία πολεμικού ανταποκριτή από τη Λιβύη μέχρι το Αφγανιστάν, ο Γκάι Σμόλμαν γνώρισε την ανεξάρτητη κινηματογραφίστρια, Κέιτ Μάρα και οι δύο τους επισκέφθηκαν την Αθήνα τον Απρίλη του 2012 για μια σειρά μικρών μήκους με θέμα την κρίση.
Τότε, επικοινώνησε μαζί τους ένας έφηβος πρόσφυγας από τη Σομαλία, και τους έκανε γνωστά τα προβλήματα που αντιμετώπιζε ο ίδιος και οι φίλοι του. Αυτά που κατέγραψαν, μέσω συνεντεύξεων, ήταν τόσο συγκλονιστικά ώστε με το που επέστρεψαν στο Λονδίνο, φρόντισαν να βρουν επιπρόσθετη χρηματοδότηση για να ξαναγυρίσουν στην Αθήνα και να καλύψουν το θέμα ενδελεχώς.
Ολόκληρο το ντοκιμαντερ «Into The Fire»
Με αυτόν τον τρόπο, έγιναν μάρτυρες καταστροφικών επιθέσεων σε οικογένειες και απεγνωσμένων προσευχών για τη σωτηρία θυμάτων από μαχαιρώματα, μίλησαν με νέους που βρίσκονται σε νοσοκομεία και πρόσφυγες που περιμένουν χρόνια για την αίτηση ασύλου, και βίωσαν από πρώτο χέρι τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης στοιβαγμένων σε τρώγλες παράνομων μεταναστών αλλά και άστεγων προσφύγων που ζουν σε πάρκα.
Εντυπωσιασμένοι από την φιλοξενία, το πάθος και το πνεύμα όσων γνώρισαν, και σοκαρισμένοι από τις καταστάσεις τις οποίες αντίκρισαν, οι Γκάι Σμόλμαν και Κέιτ Μάρα προσέφεραν το χρόνο και το ταλέντο τους αφιλοκερδώς, αφού κανείς δεν πληρώθηκε για τη δουλειά του, μια και όλοι ένιωθαν ότι αυτή ήταν μια ιστορία που έπρεπε να ειπωθεί.
Λόγω των συνόρων της με την Τουρκία, η Ελλάδα είναι μια από τις κύριες μεταναστευτικές διόδους προς την Ευρώπη, με το 80% των προσφύγων να περνάνε από τα εδάφη της. Όταν όμως τελικά φτάνουν στην Ελλάδα, η Ευρωπαϊκή νομοθεσία τους απαγορεύει να μετακινηθούν σε άλλες γειτονικές χώρες, με αποτέλεσμα να έρχονται αντιμέτωποι με την καταδικαστική γραφειοκρατία, αλλά και την όλο και πιο επικίνδυνη έξαρση του ρατσισμού . Με καθημερινές δολοφονικές επιθέσεις και πάμπολλες παρενοχλήσεις της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής, η οποία φαίνεται να προστατεύεται από την αδιαφορία ή και τη συνενοχή της Αστυνομίας, οι πρόσφυγες βρίσκονται σε κατάσταση πολιορκίας.
Μπορεί όλα αυτά να είναι λίγο έως πολύ γνωστά στον Έλληνα θεατή που βιώνει καθημερινά το συγκεκριμένο ζήτημα από τη δική του οπτική γωνία, αλλά οι δημιουργοί του ντοκιμαντέρ ευελπιστούν ότι η δουλειά τους θα αφυπνίσει συνειδήσεις και θα ωθήσει σε μια δράση ενάντια στο να γίνει αυτή η τρομακτική πραγματικότητα μέρος της καθημερινότητάς μας – κάτι που δυστυχώς δείχνει να συμβαίνει ήδη.
Εξίσου ενδιαφέρουσα και αξιοσημείωτη με τη θεματική του φιλμ είναι και η προσέγγιση των δημιουργών απέναντι στη διαδικασία της παραγωγής και τη διανομής. Αφού συγκέντρωσαν τους απαραίτητους πόρους μέσα από δωρεές πολλών φίλων, αλλά και χρησιμοποιώντας τη διαδεδομένη πια τακτική της χρηματοδότησης από το κοινό, οι σκηνοθέτες αποφάσισαν να κάνουν το βήμα παραπάνω: στις 21 Απριλίου του 2013 η ταινία ανέβηκε δωρεάν στο διαδίκτυο, ταυτόχρονα στην ιστοσελίδα της, σε διάφορα blogs και πλατφόρμες , υποτιτλισμένη σε πολλές γλώσσες από εθελοντές από ολόκληρο τον κόσμο. Ο σκοπός ήταν απλός. Να δούν την ταινία όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι που θα ενημερωθούν, θα ταυτιστούν ή και θα εξοργιστούν με την απαράδεκτη αυτή κατάσταση.
Γι' αυτό το λόγο, οι Γκάι Σμόλμαν και Κέιτ Μάρα καλούν το κοινό να πάρει ενεργό μέρος στην καμπάνια – η οποία δεν περιορίζεται μόνο στο ντοκιμαντέρ αλλά υποστηρίζεται από την δυναμική ύπαρξη του blog της ταινίας – και να μην μείνουν απλά θεατές αλλά να προωθήσουν τον σκοπό αυτό με όποιο μέσο είναι δυνατόν. Είτε με οργάνωση δημόσιας προβολής, είτε μέσω των site τους, των blog τους ή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Για περισσότερες πληροφορίες για την ταινία και το πως μπορείτε να βοηθήσετε, επισκεφθείτε την επίσημη ιστοσελίδα της.
