Εμβληματική φυσιογνωμία στον τομέα της καλλιτεχνικής διεύθυνσης και ενδυματολογίας στην χώρα μας, η Ιουλία Σταυρίδου ήταν υπεύθυνη για τους κόσμους που φιλοξένησαν το κινηματογραφικό, θεατρικό όραμα σπουδαίων δημιουργών.

Από τις συνεργασίες της με τον Παντελή Βούλγαρη σε μερικές από τις πιο απαιτητικές σκηνογραφικά ταινίες του όπως τα «Πέτρινα Χρόνια» (1985), «Η Φανέλα με το Νο 9» (1987), την ανασύσταση του «Ακροπόλ» (1995) και το «Όλα είναι Δρόμος» (1998), ως τα πιο πρόσφατα «Η Μπαλάντα της Τρύπιας Καρδιάς» (αλλά και της θεατρική παράστασης «Στέλλα Κοιμήσου») του Γιάννη Οικονομίδη και «Ευτυχία» του Άγγελου Φραντζή (Βραβείο Ίρις Κοστουμιών της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου πριν λίγους μήνες), η πορεία της Ιουλίας Σταυρίδου ήταν μεγάλη και η καλλιτεχνική, αισθητική σφραγίδα της απαράμιλλη.

Γεννήθηκε στις Σέρρες και από το 1977 ως το 1983 σπούδασε ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού και σκηνογραφία - ενδυματολογία στο Conservatoire du Theatre. Στο σινεμά ξεκίνησε με τις ταινίες «Χάππυ Νταίη» του Παντελή Βούλγαρη και «Δι Ασήμαντον Αφορμήν» του Τάσου Ψαρρά και στα επόμενα χρόνια συνεργάστηκε με τον Λάκη Παπαστάθη στον «Θεόφιλο» (1987, Βραβείο Ενδυματολογίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης), τον Ζιλ Ντασέν στην παράσταση «Ο Θάνατος του Εμποράκου» (1993) με τον Κώστα Καζάκο, την Αγγελική Αντωνίου στο «Έντουαρτ» (2006, Βραβείο Ενδυματολογίας και Σκηνογραφίας στα Κρατικά Βραβεία ποιότητας), τον Θόδωρο Αγγελόπουλο στην επική σκηνογραφία της ταινίας «Το Λιβάδι που Δακρύζει» (2003), τον Γιάννη Οικονομίδη στα «Ψυχή στο Στόμα» (2005), «Μαχαιροβγάλτης» (2010, Βραβείο Σκηνογραφίας από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου), «Το Μικρό Ψάρι» (2014) και την Κατερίνα Ευαγγελάκου στις ταινίες «Ιαγουάρος» (1994), «Θα το Μετανιώσεις» (2002) και «Ώρες Κοινής Ησυχίας» (2006).

«Πέτρινα Χρόνια» (1985)

«Θεόφιλος» (1987)

«Το Λιβάδι που Δακρύζει» (2003)

Πέρα από το σινεμά, η καλλιτεχνική συνεισφορά της θα μείνει αξέχαστη και μέσα από τις συνεργασίες της με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος σε πολυάριθμες παραγωγές του, όπως «Η Αυλή των Θαυμάτων», «Η Γυναίκα της Ζάκυ(ν)θος», «Ερωτόκριτος», «Αγγέλα», «Το Φιντανάκι». Πριν λίγα χρόνια η Ιουλία Σταυρίδου είχε επιμεληθεί την μόνιμη έκθεση κοστουμιών «Στα Ίχνη του Εφήμερου», η οποία παρουσιάζεται στο φουαγιέ του Βασιλικού Θεάτρου στην Θεσσαλονίκη.

Για την τηλεόραση «έντυσε» τις σειρές «Καρυωτάκης» του Τάσου Ψαρρά, «Χαμένη Άνοιξη» του Χριστόφορου Χριστοφή, «Χωρικά Ύδατα» του Γιάννη Διαμαντόπουλου και το δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ του Γιώργου Μαλούχου «Κων. Καραμανλής».

Από το 2005 η Ιουλία Σταυρίδου δίδασκε Σκηνογραφία και Ενδυματολογία στο Τμήμα Κινηματογράφου της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ.

Θα την θυμόμαστε πάντα ως μία καλλιτέχνη που ζωντάνεψε χαρακτήρες και έπλαθε κόσμους που μας ταξίδευαν. Στις ταινίες, στην σκηνή, στην μικρή οθόνη. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια, στους συναδέλφους και στους φίλους της.