Σε μια χρονιά (το 2026) που κινηματογραφικά προδιαγράφεται συναρπαστική, η συνεργασία του Κρουζ με τον Ινιάριτου αποτελεί πόλο ενδιαφέροντος. Τίτλο δεν έχει ακόμη ("Judy" είναι ο τίτλος εργασίας) αλλά το σε 35άρι VistaVision του Μεξικανού οσκαρούχου προορίζεται για κάποια στιγμή, οσκαρικά βολικά, το ερχόμενο φθινόπωρο. «Λογικά τελειώνουμε κάπου στον Φεβρουάριο, Μάρτιο», είπε ο Ινιάριτου σε πρόσφατη συνέντευξη. Ίσως για τούτο και να προλάβει τις Κάννες, αν δείξουν ενδιαφέρον (δεν ξέρεις ποτέ με τις Κάννες, δεν ξέρεις ποτέ και αν θα έχει βγει καλή η ταινία), ειδάλλως στην Βενετία κοντύτερα και στον προγραμματισμό της.

Για την συνεργασία με τον Κρουζ ο δημιουργός του Bardo, του Birdman, του Biutiful και της Babel (του πάει το Βήτα φαίνεται) είχε να πει τα καλύτερα: «Οι τρόποι του η κατανόησή του, το πάθος του, η ακεραιότητα και ο τρόπος της προετοιμασίας του. Αγαπά την διαδικασία. Το να κάνει ταινίες είναι η ζωή του εδώ και 40 χρόνια. Δεν έχω ξαναδεί τέτοια αφοσίωση. Και ευτύχησα να μοιραστώ αυτό το πάθος μαζί του. Ταυτόχρονα χτίσαμε μια απίστευτη σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Θα εκπλήξει τον κόσμο», είπε. 

Είπε επίσης και κάποια ανησυχητικά όπως ότι θα πρέπει να περιμένει ο κόσμος ένα «νέο είδος» ταινίας. Είναι ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα του Ινιάριτου αυτή του η ιδέα για τη δουλειά του. Δυστυχώς φάνηκε αρκετά στην πιο πρόσφατη ταινία του, αν και δύσκολα (έστω, κάποιοι εξ ημών) δεν (νομίζουμε πως;) την διακρίνουμε πιο συνολικά στο έργο του. Επάινεσε και το καστ του, πάντως, που είναι θαυμάσιο και αποτελείται από Τζέσι Πλέμονς, Σάντρα Ούλερ, Ριζ Άχμεντ, Μάικλ Στούλμπαργκ και Τζον Γκούντμαν.

Η πλοκή της ταινία παραμένει άγνωστη, πλην μια γενικής ιδέας που μιλά για μια παγκόσμια φιγούρα ισχύος, που πασχίζει να αποδείξει ότι είναι κοσμοσωτήρια, μέχρις ότου οι συνέπειες των πράξεών του επιφέρουν μεγάλη καταστροφή. Αίσιο ακούγεται, παρατηρητικό, γουελσική φιγούρα ο Τομ Κρουζ, μακάρι να βγει η ταινία ίσως πάμε ως θεατές για κάτι μεγάλο.