Η Universal ζει από τους δεινόσαυρους. Που να το ήξερε κανείς όταν 31 χρόνια πριν ο Σπίλμπεργκ έφερνε τον κόσμο του Κράιτον στο μεγάλο πανί (και άλλαζε για πάντα την αισθητική του σινεμά με το CGI), ότι αυτός μεν θα το έκανε καλά, (ακόμα καλύτερα στο σίκουελ), αλλά επί δεκαετίες το Χόλιγουντ θα εξακολουθούσε να τρέφεται από, και να μας ταΐζει με, δεινόσαυρους.

Τέλος πάντων, ακόμα δεν τέλειωσε η 2η τριλογία με τον Κρις Πρατ, που άρχισε καλά, συνεχίστηκε χάλια και έκλεισε αξιοθρήνητα, και τώρα πάμε για...Rebirth. Ο Γκάρεθ Έντουαρντς σκηνοθετεί (έκανε κάποτε έναν καλό «Γκοτζίλα» κι ένα αξιοπρεπές στόρι από τον Πόλεμο των Άστρων), έχει εξαιρετική δραματική και εικαστική αίσθηση του οπτικού εφφέ ο άνθρωπος, και η Σκάρλετ Γιόχανσον έντεχνα σώζει την καριέρα της στην θαλπωρή ενός ακόμα franchise. Ρωτήστε στην Disney πόσο χάρηκαν που η επιλογή της στέλνει πίσω, ή ενταφιάζει, το Tower of Terror.

Η ξύπνια ηθοποιός έχει ένα εντελώς απατηλό, ως προς την εμπορική της δυνατότητα, βιογραφικό - στην ουσία μπορείς να πεις ότι αν δημιούργησε επιτυχία ποτέ αυτό είναι μόνο η «Lucy» του Λικ Μπεσόν, οριακά υπερατλαντικά και το «Ghost in the Shell» - έχει όμως κολλήσει στο MCU και έτσι μπορεί να κάνει ενδιάμεσα σοβαρότερες ταινίες που δεν κόβουν βέβαια εισιτήρια αλλά έχουν ένα κάποιο βεληνεκές τουλάχιστον. Τώρα κόλλησε και στο Juriverse.

Κοντά της θα είναι και οι Τζόναθαν Μπέιλι, Μαχέρσαλα Αλί, Ρούπερτ Φρεντ και πολλοί άλλοι, με τα γεγονότα του σεναρίου του Ντέιβιντ Κεπ να εξελίσσοναι πέντε χρόνια μετά το «Dominion» και να θέλει έναν περιορισμένο αριθμό dinos σε ειδικές βιόσφαιρες, με τρία εκ των πλασμάτων να εσωκλείουν το κλειδί ενός ανθρωποσωτήριου φαρμάκου. Οπότε, να το συντομεύουμε, ξαναπάνε εκεί, ξανα-αποκλείονται και ξανατρέχουν. Και ξανασώζονται. Για το ξεκάρφωμα, λέει, εκεί υπάρχει και ένα μυστικό κρατημένο από την ανθρωπότητα για δεκαετίες. Ας ήταν για χιλιετίες τουλάχιστον βρε παιδάκι, γκόου μπιγκ.

Εκπληκτικά ενδιαφέρον ακούγεται, από το 1 δις ξεκιναμε, του χρόνου τον Ιούλιο (2) η προγραμματισμένη έξοδος.