Η κινηματογραφική ζωή του μεγαλύτερου εν ζωή θρύλου της βιομηχανίας σε μια ακόμα στροφή της. Κάποιοι λένε ότι αυτό θα είναι το κύκνειο άσμα. Μπορεί και να είναι. Το έλεγαν και πριν τρία χρόνια με το τραγικά παραγνωρισμένο «Cry Macho».
Δεν μπορείς βέβαια να κλείσεις τα μάτια στην ιταμή αντιμετώπιση της Warner στην ταινία. Την φυτεύει σε περιορισμένη διανομή (χωρίς πλάνο διεύρυνσης) την 1η Νοεμβρίου, μια ημερομηνία που γίνεται χαμός. Εδώ και μήνες άφηνε να εννοηθεί ότι δεν θα βγει καν το 2024. (Να πούμε ότι η Warner το φθινόπωρο βγάζει πρακτικά μόνο «Σκαθαροζούμη» και «Joker».)
Γιατί γίνεται αυτό; Ίσως γιατί δεν την κρίνουν καλή. Ίσως γιατί δεν πιστεύουν ότι θα είναι εμπορική. Η βιομηχανία δεν πηγαίνει με την ευγνωμοσύνη οδηγό (ο Ίστγουντ-σκηνοθέτης έχει τζιράρει 3.3 δις, το 1/3 αυτών μόνο στην τελευταία 10ετία), δεν πηγαίνει ούτε με την εξυπνάδα. Μπορεί να κόβουν από τον Ίστγουντ λεφτά από κόπιες και μάρκετινγκ που προσανατολίζονται στον καινούριο «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών», που βγαίνει τον Δεκέμβριο. Αυτοί ξέρουν.
Αποτέλεσμα των θεμάτων της εταιρείας είναι ότι το τρέιλερ έπεσε σιωπηλά στο People, κάτι εντελώς ασύνηθες και εν συνεχεία ανέβηκε στο yt κανάλι της Warner. Θέλουν να μην πιάσει, χαζοί είναι; Μάλλον θα τα καταφέρουν. Πάντως σήμερα το θέμα του τρέιλερ παίζει παντού. Στις 27 τρέχοντος η ταινία θα έχει την πρεμιέρα της στο φεστιβάλ του AFI και μετά ίσως χρειαστεί να μετρηθούμε αλλιώς.
Το τρέιλερ μια φορά είναι σούπερ, όπως πρέπει παλιομοδίτικο και σαφές για την ιστορία ενός ενόρκου που αποφασίζει σε μια δίκη στην οποία ξέρει ότι είναι ο ένοχος. Ο Ίστγουντ, στον κλασικό του σκοπό, δηλώνει ότι έκανε μια ταινία «που θα ήθελε ο ίδιος να δει», μια ταινία για «τις γκρίζες περιοχές καθημερινών περιστάσεων που σε καλούν να αποφασίσεις για τον εαυτό σου». Μιλάει, επίσης κλασικά, για «ένα καλό σενάριο που πιστεύει ότι θα έδινε μια καλή ταινία» (και σε κάτι «Ασυγχώρητους» και σε κάτι «Mystic River» τέτοια έλεγε...) κι έχει κοντά του Νίκολας Χουλτ, Τόνι Κολέτ, Κίφερ Σάδερλαντ, Τζ.Κ. Σίμονς να του το ενσαρκώσουν.
Πρέπει να υπάρχει πολύς κόσμος που περιμένει τη γέννηση του παιδιού του λιγότερο απ' όσο εμείς αυτό.
