«Πάντοτε θα ήθελα να συνεργαστώ με τον Σκορσέζε, εάν κάνει ταινία με γυναίκες. Θα ήθελα πολύ επίσης να δουλέψω με την Κάθριν Μπίγκελοου. Θα ήθελα πολύ να δουλέψω με τον Σπάικ Τζόνζι. Θα ήθελα πολύ να δουλέψω με τον Πολ Τόμας Άντερσον. Πάντοτε ήθελα να συνεργαστώ με τον Μίκαελ Χάνεκε», δήλωσε η Νικόλ Κίντμαν στο Vanity Fair.

Αναπόφευκτα κάποιος θα έβγαινε μετά από αυτό να πει ότι η Κίντμαν πέταξε καρφί στον Μάρτιν ότι δεν κάνει ταινίες με γυναικείους χαρακτήρες. Δεν είναι πολύ καινούρια η συζήτηση. Είναι επίσης ολίγον άστοχη καθώς, έστω και έτσι, οι γυναικείοι χαρακτήρες του σύμπαντός του είναι καθοριστικοί. Ξεκινώντας από τους εμφανείς (Χρόνια της Αθωότητας, H Αλίκη δεν Μένει πια Εδώ, Boxcar Bertha, New York, New York, Casino) και πηγαίνοντας σε πραγματικά καίριους υποστηρικτικούς ρόλους που αρθρώνουν μια ταινία (Ταξιτζής - δύο ρόλοι, Οργισμένο Είδωλο, Αfter Hours, Χρώμα του Χρήματος, Goodfellas, Cape Fear, Aviator, Wolf of Wall Street, Killers of the Flower Moon). Θα πει κανείς απολογείσαι για μια φιλμογραφία; Διόλου, δεν είμαι καν θιασώτης της. Αλλά δεν είναι προφανές ότι δεν λείπουν οι γυναικείοι ρόλοι;

(Φυσικά, οι συνήθεις ύποπτοι, λέγε μας Vulture, Salon, Daily Beast και βέβαια IndieWire, θεώρησαν ότι υπήρχε υποδήλωση εδώ - το IW είδε «διακριτική κατακραυγή»...)

Γιατί το είπε, λοιπόν, η Νικόλ; Γιατί έτσι. Έκανε πλάκα. Ή δεν θυμάται απ' έξω τις ταινίες του Μάρτι. Προφανώς βέβαια το σινεμά του Σκορσέζε δεν είναι ούτε Μπέργκμαν, ούτε Κασαβέτης, ούτε Γούντι Άλεν - για να πούμε τους πιασάρικους σπουδαίων γυναικείων χαρακτήρων. Ε και; Θεωρητικά τουλάχιστον, οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι να κάνουν όποια δραματουργία θέλουν με όποιους χαρακτήρες.

Εμείς από την άλλη, στηρίζοντας αδελφό Π.Γκ.= λάτρης της ηθοποιού, περισσότερο θα συμπαρασταθούμε σε μια εν γένει μεγάλη ερμηνεύτρια που ενώ θέλει να συνεργαστεί με Άντερσον, Σκορσέζε και Χάνεκε, παλεύει εδώ και κάμποσα χρόνια με κάτι Χαλίνα Ρέιν, κάτι DC, κάτι ΛαΓκραβενίζι (κι ας αγαπάμε τον σεναριογράφο), κάτι Τζέι Ρόουτς (και κάτι Έγκερς και κάτι Σόρκιν, μπορείς σχεδόν άφοβα να πεις).