Γεννημένος στη Σεούλ, ο Kogonada έχει κατορθώσει να διατηρήσει έναν πέπλο μυστηρίου γύρω από το πρόσωπό του, κρατώντας μυστική την αληθινή του ταυτότητα και πραγματοποιώντας σπάνιες δημόσιες εμφανίσεις. Πηγή έμπνευσης για το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο στάθηκε ο τακτικός συνεργάτης του Γιασουχίρο Όζου, ο σεναριογράφος Κόγκο Νόντα. Ο Kogonada απολαμβάνει εδώ και μια δεκαετία status ημίθεου ανάμεσα στους νέους αμερικανούς κριτικούς, χάρη σε μια σειρά από βίντεο δοκιμιακού χαρακτήρα πάνω σε δημιουργούς και τα μοτίβα τους, αρκετά εκ των οποίων έχουν συνοδεύσει κυκλοφορίες της Criterion. Mοιραία, το σκηνοθετικό του ντεμπούτο, το ράθυμο «Columbus» (2017), μια ταινία πάνω στο βλέμμα και τους περιορισμούς του, στη σύγκρουση της παράδοσης με το σήμερα και στην αρχιτεκτονική, καλωσορίστηκε με διθυράμβους στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, έχοντας metascore 89 στα 100 στο metacritic.
Η δεύτερη ταινία του, το «After Yang», δεν ενθουσίασε εξίσου την κριτική. Έχει 78 στο metacritic,θα μου πείτε, είσαι τρελός που τα γράφεις αυτά τα πράγματα, αλλά τα αμερικανικά καλλιτεχνίζοντα indies ξεκινούν με βάση το 80 – συνήθως γράφουν γι’ αυτά τα τσικό, που βλέπουν τις ταινίες στα φεστιβάλ και προσπαθούν να φτιάξουν το όνομά τους, και όχι το βαρύ πυροβολικό του κάθε μέσου, οπότε βλέπεις βαθμολογίες που φτάνουν στο Έβερεστ. Το βασικό είναι ότι πέρασε σχεδόν απαρατήρητη, κυκλοφόρησε και στη χώρα μας στις αίθουσες και έκοψε το αστρονομικό ποσό των 586 εισιτηρίων.
Η τρίτη μεγάλου μήκους δουλειά του δύσκολα θα αντιμετωπίσει αντίστοιχα προβλήματα. Πλάι στον Κόλιν Φάρελ, που πρωταγωνιστούσε και στον «Γιανγκ», εμφανίζεται η Μάργκοτ Ρόμπι, πρακτικά στην πρώτη της ταινία μετά τον εισπρακτικό θρίαμβο της «Barbie». «Α Big Bold Beautiful Journey» ο τίτλος, η σύνοψη μιλά αόριστα για δυο ξένους που συναντιούνται υπό μυστηριώδεις συνθήκες. Η ταινία επρόκειτο να βγει τον Μάιο στις αίθουσες, τελικά πήρε αναβολή για τις 19 Σεπτεμβρίου - μια ημερομηνία που υποδεικνύει πρεμιέρα στο φεστιβάλ Βενετίας. Αναμένουμε, όχι με προσμονή, αλλά με περιέργεια - δεν συμμεριζόμαστε τον ενθουσιασμό των υμνητών στις ΗΠΑ, αλλά δεν είμαστε κι από εκείνους που δηλώνουν σκωπτικά ότι κογκονάδα πίνουν για να ξεδιψάσουν οι παλαβοί που τρέχουν στους ημιμαραθώνιους.
