Πριν από λίγο καιρό είχε γίνει γνωστό ότι τα τρομερά αδέλφια Τζόελ και Ίθαν Κοέν σχεδιάζουν μια ταινία, όπου «η μουσική είναι βασικό συστατικό της». Οι Times του Λος Άντζελες άντλησαν περισσότερες πληροφορίες, δημοσιεύοντας ότι η ταινία θα εστιάζει στα έργα και τις ημέρες του θρύλου της φολκ Ντέιβ Βαν Ρονκ. Πιο συγκεκριμένα οι Κοέν θα φωτίσουν την περίοδο της δεκετίας του ’60, κατά την οποία ο Βαν Ρονκ ήταν ήδη ένα καταξιωμένο όνομα στη φολκ σκηνή του Γκρίνουιτς Βίλατζ, αδιαφιλονίκητος βασιλιάς της κουλτούρας των καφέ, γνωστός αριστερός ακτιβιστής και μέντορας για πολλά ανερχόμενα τότε αστέρια, όπως η Τζόαν Μπαέζ, ο Μπομπ Ντίλαν και η Τζόνι Μίτσελ. Το παρατσούκλι του ήταν ο «Δήμαρχος της οδού ΜακΝτούγκαλ» από την κεντρική οδό της κοινότητας, όπου έμενε και μάλιστα χρησιμοποίησε αυτό το προσωνύμιο στην έκδοση βιβλίου με τα απομνημονεύματά του το 2002 (πέθανε μετά από 3 χρόνια). Για την εποχή του υπήρξε ένα «κινητό μουσείο μουσικής ιστορίας των blues», μια προσωπικότητα γοητευτική, μέσα στο επιβλητικό του παράστημα και τη χαρισματική χρήση του λόγου που συγκινούσε τον κόσμο του ανατολικού Βίλατζ.
Για τους Κοέν, που λατρεύουν τις εκκεντρικές φιγούρες, ο Βαν Ρονκ φαίνεται να ταιριάζει στο ύφος τους, αν και οι Times αναφέρουν ότι η ταινία δε θα εξελιχθεί ως μια βιογραφία, αλλά θα βασίζεται χαλαρά στη ζωή του, μεταφέροντας κυρίως την ατμόσφαιρα της εποχής: μια κιθάρα, μια φυσαρμόνικα και η φολκ μουσική συναντά το γκόσπελ, το μπλουζ, τη τζαζ, τη ροκ και τα καφέ της Νέας Ορλεάνης που μέχρι σήμερα αποτελούν προορισμό για τους νοσταλγούς των swinging sixties.
Oι δαιμόνιοι αδελφοί σκοπεύουν να γυρίσουν πάντως την ταινία τους με live μουσική και με πολύ ρεαλιστικό ήχο και εικόνα. Μάλιστα οι ίδιοι, μιλώντας στο Lincoln Center συγκρίνουν το όραμά τους με το πείραμα του Νόα Μπάουμπαχ «Margot at the Wedding» - συμπτωματικά ήταν αυτός που τους απέσπασε τη δήλωση.
Να θυμίσουμε ότι στο «Ω, Αδελφέ Πού Είσαι» οι Κοέν είχαν χρησιμοποιήσει αρκετή μουσική, αλλά για πρώτη φορά θα επιχειρήσουν κάτι τόσο κοντά στο μιούζικαλ και μάλιστα με την πλέον νατουραλιστική κινηματογράφηση. Για να δούμε…
A.N
