O Πέρι ξεκίνησε όπως τόσο και τόσοι φιλόδοξοι ηθοποιοί στο Λος Άντζελες μέσα από δεκάδες αποτυχημένες οντισιόν, μία εκ των οποίων και για το Beverly Hills 90210 (έχασε τον ρόλο από τον Ίαν Ζέρινγκ), έπαιξε σε μερικά βιντεοκλίπ και πήρε τελικά τον ρόλο του Ντίλαν στην σειρά που ξεκίνησε το 1990. Μετά από πέντε σεζόν αποφάσισε (σοφά) πως 10.000 θαυμάστριες ουρλιάζουσες για ένα αυτόγραφο σε μια απλή PR μέρα της σειράς δεν είναι υγιεινό για έναν ηθοποιό με φιλοδοξίες και άφησε τη σειρά. Όμως τηλεόραση και σινεμά δεν ήταν ποτέ το ίδιο. Επέστρεψε τρία χρόνια μετά στο σίριαλ.

Στον κινηματογράφο ο Πέρι δούλεψε αρκετά, στην πραγματικότητα δεν υπάρχει τίποτα που να ξεχωρίζει, αξιοσημείωτα πάντως είναι το «8 Δευτερόλεπτα» του '94 σε σκηνοθεσία του Τζον Άβιλντσεν («Ρόκυ»), μια χαρά είναι αυτός στον ρόλο του θρύλου του ροντέο Λέιν Φροστ, αβαρές το έργο, νεαρότατη εμφανίζεται και η Ρενέ Ζελβέγκερ, η «Μπαφι η Βαμπιροφόνισα» του '92, μη γελάτε καθόλου είναι σε γράψιμο του Τζος Γουέντον των Εκδικητών και του «Cabin in the Woods», ένα πέρασμα από το «Πέμπτο Στοιχείο» του Μπεσόν και, περισσότερο ίσως, το «Μια Φυσιολογική Ζωή» του Τζον ΜακΝότον («Χένρι: Το Πορτρρέτο Ενός Δολοφόνου»), δίπλα στη νεαρή Άσλι Τζαντ που εδώ έκανε το πρώτο, αβανταδόρικο βήμα της μετά την «Ένταση» του Μάικλ Μαν κι έστησε την καριέρα της, να είναι το αξιολογότερο.

Για το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του 2000 ο Πέρι δούλεψε πυρετωδώς στην τηλεόραση, η επόμενη δεκαετία είχε και λίγο σινεμά (ακόμα και ταινία του Ούβε Μπολ το 2010, το «Final Storm», κακό είναι), ενώ η εισαγωγή του σε μια επόμενη γενιά θεατών θα ερχόταν με το τηλεοπτικό «Riverdale». Εμείς από την άλλη θα τον αποχαιρετίσουμε στο σινεμά με τον τελευταίο Ταραντίνο, καθώς κρατά έναν ρόλο στο «Once Upon a Time in Hollywood».

Ελαφρύ το χώμα Ντίλαν, υπήρξες κύριος ανταγωνιστής στην θήρα των κοριτσιών που μεγαλώσαμε μαζί, μας στεναχώρησες όμως τελικά περισσότερο που έφυγες τόσο πρόωρα επισημαίνοντάς μας πράγματα που προτιμούμε να αφήνουμε στην άκρη.